Πρόχορος Ζιμβραγουδάκης Αρχιμανδρίτης,
Πολλές φορές διαβάζω για τους παπάδες που “διορίσθηκαν”, ενώ θα έπρεπε να διορισθούν εκπαιδευτικοί, νοσηλευτές, αστυνομικοί, διάφοροι άλλοι ποιο “παραγωγικοί υπάλληλοι”. Και αν και ποτέ δεν διορίσθηκε παπάς εις βάρος όλων αυτών, τώρα ήρθε η ώρα να τους “απαντήσω”.
40 χρόνια στο Μοναστήρι. Και το Ταχυδρομείο της Άντισσας εκεί. Να μας εξυπηρετεί. Ο εκλιπών κ. Σπανός (μου διαφεύγει το όνομα του τότε προϊσταμένου), ο κ. Μπάμπης, ο κ. Άβελ και εσχάτως ο κ. Λημναίος. Άνθρωποι ευγενικοί, εξυπηρετικοί. Και κάθε φορά περίμενα να έλθει η Παρασκευή, να πάω να πούμε την καλημέρα μας, και να λάβω την αλληλογραφία της Μονής. Αλλά ότι αρχίζει ωραίο, τελειώνει με πόνο. Κάποιοι ανεγκέφαλοι, που πιστεύουν πως Ελλάδα είναι μόνο η Αθήνα (ή το κέντρο του κάθε Δήμου), αποφάσισαν να κλείσουν αυτή την υπηρεσία, αδιαφορώντας για τα πολλά πρακτικά προβλήματα που δημιουργούν στους ανθρώπους και στις διάφορες Δημόσιες υπηρεσίες (Σχολείο, Αστυνομία, ΚΕΠ) αλλά και σε εμάς ως Μοναστήρι. Λυπάμαι ειλικρινά για την κατάντια μας (διότι φταίμε με τις επιλογές μας). Απλά ως Ηγούμενος και Κληρικός, φτάνω στο σημείο να παραδεχθώ: “Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα παπάδες να μας διαβάσουν”. Το ως πότε, μάλλον επισφαλές.
Καλημέρα Κέντρο. Καληνύχτα ύπαιθρο.
