Βγάλε κι εσύ μια μπούρκα από την καταπιεσμένη μουσουλμάνα μπορείς! Ξετύλιξε της τη χιτζάμπ, σκίσε την νικάμπ, απάλλαξέ την από το τσαντόρ της, απελευθέρωσέ την επιτέλους. Αποκάλυψε το δικό της ψέμα μέσα από την αλήθεια των δικών σου ματιών. Μπορείς να επιβάλλεις τη δική σου κυριαρχία! Πάτα πάνω στο φανατισμό των άλλων, μην τον αφήσεις […]
Τίποτα δεν ήθελα να γράψω. Ντρεπόμουν. Να φωνάζω πάνω από τα αποκαΐδια τόσων ανθρώπων. Να φαίνομαι γραφική κι ανούσια την ώρα που πυροσβέστες, λιμενικοί, ψαράδες, καπετάνιοι, απλός κόσμος είναι εκεί και δίνει το είναι του. Αξία έχει να είσαι εκεί; Μόνο; Δεν έχει αξία να μιλήσεις; Έχει ίσως. Την ώρα της κρίσης ακούγονται καλύτερα οι […]
Παρατηρώ τις αντιδράσεις στο Facebook: λάικ, καρδούλες, ουάου, λυπάμαι, θυμώνω! Σκαρώνω έναν σύντομο κατάλογο! Συμπληρώστε ελεύθερα! Το λάικ «κόλακας», τύπου φτου σου μάτια μου πως τα λες έτσι. Το «δημόσιες σχέσεις» στοχευμένο, μεθοδικό. Το λάικ «υπάρχω κι εγώ» δε φαίνομαι πουθενά παρά μόνο όταν το ρίχνω Λάικ ότι κι αν πεις-είσαι εσύ. Το «ψήφος εμπιστοσύνης» […]
Γράφει η Όλγα Χιώτη: Διαβάζω συστηματικά και παθιασμένα, αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα, με σαφή προτίμηση στο facebook και το twitter. Βρίσκω από σκουπίδια μέχρι θησαυρούς. Σημαντική ευκολία η ταχύτητα με την οποία μπορεί κάποιος να προσπεράσει το πρώτο για να φτάσει στο καλό το δεύτερο. Διαπιστώνω πως αυτό που βλέπω σα σκουπίδι, για κάποιον είναι […]
5η Ιουλίου σήμερα; Επέτειος; ΝΑΙ; ή ΌΧΙ; Ε δε την λες κι επέτειο! Ή το «ΌΧΙ δε τη λες», γίνεται κι εδώ ΝΑΙ; Επέτειος λοιπόν της μεταστροφής. Επέτειος και θύμηση του τι είμαστε πως αποφασίζουμε και τι μας είπαν πως αξίζουμε. Όχι μόνο ως δημοψηφίσαντες αλλά σαν άνθρωποι χρόνια τώρα. Μας το πε η κυβέρνηση; […]