Ετοίμασα το βέλο μου, είμαι συγκλονισμένη. Ένας τεράστιος, ένας μύθος, μια απύθμενη προσωπικότητα μας άφησε χρόνους. Το κενό είναι δυσαναπλήρωτο. Φεύγουν ο ένας πίσω από τον άλλον. Ποιος θα μας ράβει στο τέλος; Ποιος έμεινε από τους μεγάλους; Άτιμη υψηλή ραπτική τρως τα παιδιά σου. Μας έμειναν τα μπουκλέ ταγιέρ, τα λευκά μετάξια με τις […]
Φίλε μου παιδικέ, Δημήτρη Γιαννακόπουλε, αυτό που έκανες δε θα στο συγχωρήσω ποτέ. Στο κρατάω κι από τότε που σταμάτησες να μου μιλάς επειδή είχα δεσμό με τον Χάρη τον γαύρο. Εγώ δεν ήξερα τότε, ήμουν αθώα κι άβγαλτη σε τέτοια, σου το ‘χα εξηγήσει. Ούτε ο γαύρος τι ήταν, ούτε τίποτα. Ούτε το ψάρι […]
“Τζιτζί Κοντοστάβλος” Έτσι ονομάζομαι. Κοντοσταύλου για την ακρίβεια, της γνωστής οικογενείας. Η οικογένεια μας είχε αναντάμ παπαντάμ συμφέροντα στην Μασσαλία από την προεπαναστατική (του ‘21 φυσικά) εποχή. Βέβαια το Κοντόσταβλος εδραιώθηκε περίπου 120 χρόνια αργότερα όταν πια πολιτογραφήθηκαν οι παππούδες μας στο Μονακό. Κοντοσταύλου ελληνικά και Κοντοστάβλος από την ελληνική απόδοση του “Kontostavlos”. Βέβαια αυτό […]
07:20 στην αγκαλιά τα παίρνουμε, τα μάτια τους ακόμη κλειστά, χασμουριούνται, δεν τεντώνονται μη χάσουν το χουζούρι, στα χέρια μας ακόμη τυλιγμένα, από το κρεβάτι τους στον καναπέ, τα ξανασκεπάζουμε, μη μας κρυώσουν, μη χαλάσει η γαλήνη τους. Στα κορμιά τους, στην ηρεμία τους να καθρεπτίσουμε την δική μας ανάγκη για λίγο ακόμη ύπνο, λίγη […]
Για τον έφηβο που πνίγηκε στο θαλάσσιο δρόμο για την Ιταλία με τον ραμμένο στα ρούχα έλεγχο… Σε ό,τι διάβασα υπήρχε μια σταθερή αναπαραγωγή μιας κουβέντας “ήθελε να δείξει σε όλους εμάς τους ευρωπαίους πόσο καλός ήταν. Μέσα στη θλίψη και το προσωρινό ταρακούνημά μας, θα ‘θελα ο καθένας από μας να έδινε τη δική […]
Πρωί Χριστουγέννων, μόλις που είχαμε σηκωθεί τα παιδιά, χτυπούσε το κουδούνι. Ο παππούς, πρώτος, μόλις είχε γυρίσει από την εκκλησία. Ψέμα βέβαια γιατί δεν πήγαινε εκκλησία κι επίσης η λειτουργεία της ημέρας είχε τελειώσει πολύ νωρίτερα. Η αλήθεια ήταν ότι τον έδιωχνε η γιαγιά μου για να φτιάξει απερίσπαστη τα ντολμαδάκια. Ο παππούς κρατούσε κάθε […]
Με περίσσεια θλίψης, λόγω της συνεχιζόμενης κρίσης παρά την έξοδο από τα μνημόνια, περπατούσα στο δρόμο. Παντού χριστουγεννιάτικα στολισμένα και ξαφνικά την είδα! Μια Lancia Integrale…στολίδι από μόνη της. Αχ τι θυμήθηκα, τότε στα mid80s, που ανεβαίναμε με τον Παύλο και τον Κωνσταντίνο τους μεγάλους μου αδερφούς. Παύλος και Κωνσταντίνος ξέρετε προς τιμήν του τέως […]
Ένα κορίτσι στη Ρόδο δολοφονήθηκε, αφού πρώτα μαρτύρησε στα χέρια δύο νεαρών, σύμφωνα με την ως τώρα έρευνα. Οι δύο φερόμενοι δολοφόνοι της, βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη φυλακή κρατούμενοι. Ένας εκ των δύο, χτες το πρωί πληροφορηθήκαμε, πως στη ζούγκλα της φυλακής, που έρχεται ως απονομή της δικαιοσύνης, ξυλοκοπήθηκε από συγκρατούμενους. Σε αυτές τις […]
Παρακολούθησα μάθημα πολεμικών τεχνών για παιδιά ηλικίας 6-10 ετών, όταν κάναμε την περιβόητη γύρα ανάμεσα σε σχολές και είδη γυμναστικής, για να δει ο μεγάλος που θα καταλήξει. Ένας μικρούλης κάποια στιγμή έκανε το λάθος να κοιτάξει αλλού, να χαζέψει λιγάκι. Ο δάσκαλος τον φώναξε δυνατά με το όνομά του και του έκανε νόημα να […]
Κάτι πρωινά ξυπνάς νωρίτερα απ’ όλους. Διατηρείς την ησυχία, μεταφέρεσαι στον καναπέ, σηκώνεις τα πόδια ψηλά, τεντώνεσαι. Κάτω από το ανοιχτό παράθυρο κοιτάς τις ανθισμένες ορχιδέες, τόσο χρώμα που γεμίζεις. Μακριά ακούς τους ανάμεικτους ήχους του αεροπλάνου που προσεγγίζει, τα αυτοκίνητα που αραιά και που περνάν τον δρόμο. Θα θελες να ακούς λίγο το […]
Τον παρατηρώ κάθε πρωί. Απέναντι στον ακάλυπτο, στο τρίτο όροφο μια άχρωμης πολυκατοικίας. Είναι ηλικιωμένος και αργός. Τις ηλιόλουστες μέρες στις 7:10 ανοίγει το παράθυρο, του σαλονιού. Στις 7:12 ανοίγει το παράθυρο της κουζίνας. Δύο λεπτά του παίρνει η ρουτίνα της διαδρομής από τον ένα χώρο στον άλλον. Σκουπίζει λίγο το μπαλκόνι και μετά γέρνει […]
Το γυναικείο βρακί είναι λέει σύμβολο της σεξουαλικής απελευθέρωσης της γυναίκας. Ναι ου αμέ! Ένα στρίνγκ απ’ την άλλη έγινε σημαία της γραμμής υπεράσπισης ενός φερόμενου βιαστή δεκαεπτάχρονης κάπου στην «οπισθοδρομική» Ιρλανδία. Λέω, δε θα ασχοληθώ, αλλά δε μπορώ, είναι παντού μπροστά μου…. Σε όλες τις απλώστρες βλέπω βρακιά. Ακούω γιαγιάδες να ρωτάνε από πού […]