Από τον Φώτη Βασίλογλου
Παλαιότερα στα χωριά μας και στον Μεσότοπο της Λέσβου, “η σοδειά”, η αποθήκευση τροφίμων στο κατώγι, για τον Χειμώνα, ήταν θεσμός. Ανάμεσα στα προϊόντα που σόδιαζαν οι νοικοκυραίοι με πρώτα το σιτάρι και το λάδι ήταν και οι ξηροί καρποί: αμύγδαλα, καρύδια και φιστίκια-(αράπικα). Σήμερα λιγοστοί είναι αυτοί που παράγουν φιστίκια στο χωριό μας.
Ανάμεσά τους και τα ξαδέρφια μας: η Μαρία και ο Τάκης Παπαβασιλείου, στα χωράφια τους στην Σείστρια-Ποδαράς. Είναι πεντανόστιμα -τα βλουγ(ι)μένα! Παρακάτω κάποιες φωτογραφίες από το
ξαπόσταγμα της περιπατητικής μας ομάδας στα ντάμια τους το θέρος του 2015, φουρνισμένα φιστίκια, αλλά και ο Φίλιππας Ευαγ. Γωγής, που μόλις ξερίζωσε τις ώριμες φιστικιές του στην ευλογημένη Μαλλιόντα!
Γεια σου, πατρίδα!
