Το οριστικό κλείσιμο του Πανελληνίου του ιστορικού καφέ της Μυτιλήνης ανακοίνωσε πριν από λίγο ο Χάρης Μιχαηλίδης, επιχειρηματίας του νησιού που μαζί με την οικογένειά του λειτουργεί το καφενείο τα τελευταία 13 χρόνια.
Το «Πανελλήνιον», ένα από τα ιστορικά καφενεία της Μυτιλήνης, μαζί με το διπλανό του «Κρυστάλ», άνοιξε στις αρχές του περασμένου αιώνα όταν η ζωή της πόλης μεταφέρθηκε στο νέο για την εποχή κέντρο γύρω από τον επιβλητικό Άγιο Θεράποντα και ξεκίνησε να σερβίρει καφέ το 1916, υπό τη διεύθυνση του Βασίλη Μάτα που μόλις είχε επιστρέψει από την Αμερική, και του Πέτρου Ζαχαρίου, γαμπρού του Μάτα και σημαίνοντος προσώπου στον επιχειρηματικό κόσμο της εποχής. Όπως διαβάζουμε στην εφημερίδα Εμπρός «το καφενείο σηματοδότησε την ανάπτυξη της αστικής τάξης της Μυτιλήνης, το πέρασμα της εξουσίας από την καταρρέουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία στους Έλληνες, μάρτυρας πολιτικών και παραπολιτικών συναντήσεων αλλά και των μαζώξεων των διανοουμένων της πόλης, των «ιερών τεράτων» της γενιάς του ‘30, της Λεσβιακής Άνοιξης». Ωστόσο το 1998 ο χώρος έκλεισε και μαζί του ένα κομμάτι της ιστορίας του νησιού.
«Το μαγαζί ήταν περιστερώνας. Το πατάρι έπρεπε να γκρεμιστεί και να ξαναχτιστεί από την αρχή καθώς κατέρρεε. Οι κολώνες έπρεπε να αντικατασταθούν γιατί είχαν σαπίσει. Ήθελα το μαγαζί να θυμίζει παλιό αριστοκρατικό καφενείο της Σμύρνης αλλά και κάτι από την αισθητική του ΝΕΟΝ της Αθήνας. Η Έφη Βασιλέλλη ήταν η ντεκορατρίς που ανέλαβε το έργο και το έκανε με πολύ μεράκι. Οι πολυέλαιοι που βλέπεις είναι ειδική παραγγελία, χειροποίητοι ενώ όλα το ξύλο, το δέρμα το μπαρ έχουν γίνει μετά από αρκετή μελέτη», μας είχε πει σε συνέντευξή του ο Χάρης που έδωσε ξανά ζωή στο ιστορικό μαγαζί θεωρώντας ηθική υποχρέωσή του να συνεχίσει την παράδοση που ήθελε το ιστορικό αυτό καφενείο να αποτελεί κέντρο πολιτισμού του νησιού».
Ωστόσο τα πράγματα ήρθαν αλλιώς και η τεράστια κρίση στην εστίαση που επήλθε μετά και το lockdown κατά τη διάρκεια της πανδημίας επηρέασε πολλά μαγαζιά στην πόλη που αναγκάστηκαν να κατεβάσουν ρολά.
