Σήμερα το πρωί διαβάσαμε στα social το σχόλιο της Φεβρωνίας Κανταρτζή, μια τρυφερή υπενθύμιση για το τι σημαίνει χωριό και ανθρώπινη επαφή. Μόλις λίγες ώρες μετά την επιστροφή της στο Πέραμα, μια γειτόνισσα την περίμενε με ζεστούς, μοσχομυριστούς γκιουζλεμέδες, λέγοντάς της: «Έλειπαν τα αυτοκίνητα, κοίταζα πότε θα ’ρθείτε για να τους φάτε ζεστούς». Σε αυτήν τη φράση κρύβεται όλη η αξία της γειτονιάς, το αληθινό νοιάξιμο, το «σε περίμενα», που μας θυμίζει ότι παραμένουμε άνθρωποι μέσα από τις μικρές καθημερινές πράξεις αγάπης.
Αυτές οι μικρές στιγμές είναι που δίνουν χρώμα και ζωντάνια στο χωριό και το κάνουν μοναδικό. Είναι οι στιγμές που αξίζει να κρατάμε και να μοιραζόμαστε.
