Search

Ο Μάριος Χατζηπροκοπίου και οι “Τοπικοί Τροπικοί” του στη Μυτιλήνη-Παρουσίαση και περφόμανς

Η Λέσχη ανάγνωσης και Βιβλίου Λέσβου και το περιοδικό “Βόρεια-Βορειανατολικά” σας προσκαλεί στην παρουσίαση του βιβλίου του Μάριου Χατζηπροκοπίου “Τοπικοί Τροπικοί” (Αντίποδες), παρουσία του συγγραφέα.

ΚΑΤ’ ΕΞΑΙΡΕΣΗ  ΠΕΜΠΤΗ (24/10/2019), λοιπόν, στο ΣΦΟΜΥΛΙ (Αρίωνος 3, Μυτιλήνη), στις 21.00 θα λάβει χώρα η προγραμματισμένη συνάντηση της Λέσχης Ανάγνωσης και Βιβλίου όπου θα διαβάσουμε και θα σχολιάσουμε, παρουσία του συγγραφέα, το βιβλίο του και θα συζητήσουμε για απαγορευμένες επιθυμίες, το φύλο ως γίγνεσθαι και ως μεταμόρφωση και τον θρήνο των απένθητων ζωών.

Μεθαύριο, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 25/10/2019, ο ΜΑΡΙΟΣ ΧΑΤΖΗΠΡΟΚΟΠΙΟΥ και ο Ζήσης Αιναλής θα εμπλακούν σε μια περφόρμανς με κεντρικό θέμα τον θρήνο, στην ΠΑΛΙΑ ΑΓΟΡΑ (Αγίων Θεοδώρων 2) στις 20.30.

Ο Μάριος Χατζηπροκοπίου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1981. Σπούδασε Ιστορία και Θέατρο στη Θεσσαλονίκη και Εικαστικά στο Παρίσι. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Κοινωνική Ανθρωπολογία (Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales de Paris) με υποτροφίες της γαλλικής κυβέρνησης και του Ιδρύματος Παναγιώτη και Έφης Μιχελή. Πήρε το διδακτορικό του (cum laude) στις σπουδές θεάτρου και επιτέλεσης από το Πανεπιστήμιο του Aberystwyth (Ηνωμένο Βασίλειο), του οποίου υπήρξε πλήρης υπότροφος. Τίτλος διατριβής: Displaced Laments: Performing Mourning and Exile in Contemporary Athens, Greece. Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε διεθνείς συλλογικούς τόμους και επιστημονικά περιοδικά με κριτές. Έχει διδάξει μαθήματα ανθρωπολογίας, θεάτρου και επιτέλεσης σε διάφορα ιδρύματα (Universidade Federal da Bahia, Aberystwyth University, Πάντειο Πανεπιστήμιο κ.α.). Είναι συμβασιούχος διδάσκων Θεωρίας του Θεάτρου και του Δράματος στο Πανεπιστήμιο Πατρών και μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Κέντρο Έρευνας για τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες (ΚΕΑΕ). Συνεργάζεται ως δραματολόγος και περφόρμερ με την ομάδα Γεωποιητική (Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, Φεστιβάλ Δημητρίων, Πειραματική Σκηνή Εθνικού Θεάτρου, Πάφος Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης κ.α.). Έχει παρουσιάσει performances και παραστασιακές διαλέξεις σε πολιτιστικούς και ακαδημαϊκούς φορείς στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Aρχείο Καβάφη/ Ίδρυμα Ωνάση, Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, Φεστιβάλ Δημητρίων, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, sardam Festival/ Cyprus, Athens Biennale, Oxford University, Brunel University, Festival de Performances Urbanas/Brazil, κ.α.). Μεταφράζει το έργο της Clarice Lispector από τα πορτογαλικά. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους, ενώ έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και τα γαλλικά. Το πρώτο του βιβλίο με τίτλο “Τοπικοί τροπικοί” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αντίποδες.

ΜΑΡΙΟΣ ΧΑΤΖΗΠΡΟΚΟΠΙΟΥ, ΤΟΠΙΚΟΙ ΤΡΟΠΙΚΟΙ

Της Αντρονίκης και της Αντριανής

Ο Γιάννος ο Πλανόγιαννος, ο Μωροπλανεμένος
Ο Γιάννος ο Μονόγιαννος, ο Διπλοπαντρεμένος
την Αντρονίκη το πρωί, την Αντριανή το βράδυ
τρεις πα ̓ στην κλίνη σέρνονταν, στους στάβλους τρεις κυλιούνταν.
Κουρφά τ ̓ απομεσήμερο, σαν γύρει απ ̓ τα χωράφια
κουρφά τ ̓ απομεσήμερο τις κούρβες ασημώνει.

Η Αντρονίκη δε νογά κι η Αντριανή δεν ξέρει
τρεις πάγαιναν στην εκκλησιά, τρεις στο τραπέζι ετρώγαν
ώσπου μια Κυριακή πρωί, μια πίσημον ημέρα
της κούρβας τις δαγκωματιές στα δυο μεριά μαντεύγουν
τον Γιάννο αφήνουν νηστικό, τον διώχνουν απ ̓ το στρώμα.

Δυο μήνες παρακάλαγε, γυναίκες δεν λυπούνταν
δυο μήνες τις φοβέριζε, γυναίκες δεν φοβούνταν
τον τρίτο απλώνει τη γροθιά, γυναίκες το μαχαίρι
σφιχτά σφιχτά τον δέσανε, κολόνα του σπιτιού τους
ομπρός του φιληθήκανε, ομπρός του αγαπηθήκαν
ψιλό ψιλό τον λιάνισαν, μες στην αυλή τον θάβουν.

Γαρουφαλιά-ν-εφύτρωσε, ποτίζουν βράδυ βράδυ
Αθοβολάει η γαρουφαλιά, αθοβολάει η αγάπη.

languelait

δεν μπορώ
και τον άμβωνα
και την πίστα

ψηλώνει ο νους

όταν σε σπαθίζει ο χρόνος, όταν τα καταπράσινα
παιδιά στα συγκρουόμενα σε χλωροφιλούν

Τουρλώνει σάλπιγγα ψωροπερήφανη και σκάει, λιγοθυμά
το στανταράκι σου
η μασκαράτα
γαιώδης, η χροιά-βαλανιδιά
του ρήτορα

Τώρα σαλπάρουν κύματα
σ ̓ ένα κορμί-σουραύλι
κι ανηφορίζει πεταλούδα
η καρδιά
αλαφρωμένη, κι απ ̓ το κόκκινο κεντρί πηδά

η φωνή λύτρα
η φωνή μίσχος
η φωνή ακροθαλασσιά

Τα γένια όπου ψειρίζαν γνώσεις
τα λατομεία των ορυκτών ρημάτων
ξόανα ξυλόγλυπτα των επιθέτων
όλα τα ιερατικά, σεβάσμια μπάσα
μπαλόνια, πρήστηκαν
και σπάνε τα νερά
γελώντας κλαίοντας αναλύονται
σε κομφετί

Καρναβαλίζει ο νους όταν σε σπέρνει άντρας
όταν σπαράν τα μάτια σου στα μάτια του

Το μονοπώλιο του γάλακτος
δεν καταδέχεται φαιές ουσίες.