Search

#islandliving μέρος 16: …28 μέρες μετά

Γράφει η Ιρέν Χαϊτόγλου

28 μέρες αφότου ξεκίνησες να σκέφτεσαι τη ιδέα της επιστροφής σε δουλειά που έχεις
διαλέξει να πειραματιστείς φέτος…28 μέρες από τη μέρα που τόλμησες και άκουσες τα
ένστικτά σου και του δωσες και κατάλαβε, αλλά και 28 μέρες πριν αλλάξεις πενταετία και
γιορτάσεις την μετακόμιση σου, την νέα σου ευκαιρία, το νησί και αυτά που σου πρόσφερε
ένα χρόνο τώρα!
Κακά τα ψέματα! Περίεργο-δύσκολη χρονιά, να το πούμε…! Αλλά τελικά, να που προχωράμε-
στο άγνωστο με το κανό που οδηγάει ο βραδύπους βέβαια, αλλά τελικά, προχωράμε! Και αυτό
μετράει για κάτι. Περίμενες, προσπαθούσες, ήλπιζες, εκφραζόσουν με τα θέλω σου καθαρά
και ξάστερα και σου έρχονται ρε άνθρωπε!
Κι αν δεν ήρθαν ακόμη όλα αυτά που γκρινιάζεις ότι θα ήθελες…πιρίμινι! Προφανώς και
δοκιμάζεσαι: έχεις υπομονή? Μπορείς να διεκδικήσεις? Έχεις όλα τα απαιτούμενα που
ζητώνται? Είσαι στην σωστή ηλικία να ζητάς από το σύμπαν όλα τα ωραία που έχει να
προσφέρει για να γεμίσεις ώς άνθρωπος ή…ξέχασέ το…?
Πήρες μια πρώτη χαρά! Κράτα την και πάρε ώθηση γιατί κάπου έχει καεί μια φλάντζα εδώ!
Πολλή υπερανάλυση, πολλές σκέψεις ταυτόχρονες με αποτέλεσμα να «φρακάρεις» που και
που τον ίδιο σου τον προβληματισμένο εαυτό!
Είναι απλά τα πράγματα: Σε θέλει? Θα μείνει! Σε θέλει? Θα στο δείξει με όλους τους τρόπους!
Σε θέλει? Θα έρθει αυτό σε σένα! Σε θέλει? Δεν θα έχει σημασία τίποτα άλλο! Και εκεί θα
καταλάβεις και εσύ ότι ΝΑΙ ΣΕ ΘΕΛΕΙ!
Όλοι θέλουμε να μας θέλουν! Αφεντικά, φίλοι, οικογένεια, έρωτες…Και όλοι λαχταράμε να μας
το πούν, να φανεί , να λάμψει πιο καθαρά κι από την πανσέληνο του σκουληκιού που είδαμε
τον Μάρτιο πάνω από τα κεφάλια μας! Κι όσο δεν τα ακούς, εσύ να μην κρατιέσαι! Να το
δείχνεις, πόσο το θες, να μην κάνεις κολπάκια δήθεν για να προλάβεις καταστάσεις…Αυτά
μόνο μπερδέματα φέρνουν και παρεξηγήσεις…Άστα αυτά!
Ειλικρίνεια, συναίσθημα, αληθινός εαυτός και όσο σου επιτρέπεται και μια τσαχπινιά, άστα να
βγουν προς τα έξω! Και σίγουρα θα εκτιμηθούν από τους σωστούς ανθρώπους! Και θα νιώσεις
ζεστά, οικεία και ένα αίσθημα του «ανήκειν»… Εδώ είμαστε! Αυτό που σε κάνει να
ανυπομονείς να πας στη δουλειά σου, να είσαι ενθουσιασμένος που θα δεις τους φίλους σου
και να είσαι μες την τρελή χαρά που σε περιμένει και μια πιο τρυφερή αγκαλιά κάπου!
Μακριά, κοντά…έστω κάπου…αλλά δική σου μόνο!
28 μέρες…σχεδόν μήνας… φτάνει για να δεις τα πράγματα αλλιώς…!