Search

#islandliving…μέρος 18… «Μυτιλήνη, όπως λέμε…Ινδία»

Γράφει η Ιρέν Χαϊτόγλου

Η μητέρα Σίσσυ, κάποτε παρομοίασε την κατάσταση στους δρόμους της πόλης με το Νέο
Δελχί…και ποτέ μια παρομοίωση δεν ήταν τόσο πετυχημένα ακριβής! Μια εικόνα από ένα
τεράστιο σταυροδρόμι όπου λεωφορεία, σκούτερ, αυτοκίνητα, τρακτέρ και ποδήλατα περνάν
σύριζα το ένα με το άλλο και «ΒΖΙΝ» και «ΒΖΟΥΝ» δεξιά και αριστερά, και οι πεζοί…ήδη
ποδοπατημένοι!


Με την εξαίρεση των ποδηλάτων (πού χώρος γι αυτά?!), όλα τα άλλα είναι περίπου ίδια…
Κόρνες, προσπεράσματα από ολούθε, κινητές συνομιλίες, νεύρα που βγαίνουν σε γκάζια,
βρισιές προς πάσα κατεύθυνση, και το ανεκδιήγητο παιδί-αερόσακος (babybag) μπροστά από
την μαμά ή τον μπαμπά στο μηχανάκι…με κράνος…? Φυσικά και όχι… «μέχρι την γωνία
πάω…δεν χρειάζεται».


Από τύχη ζούμε τελικά! Αν δεν σε φάνε σε καμία (αριστοτεχνικά ζωγραφισμένη!) διάβαση στη
μέση της πόλης, αν δεν σε κόψει στη μέση ένα μηχανάκι που βιάζεται, αν δεν χάσεις κανά
δάχτυλο ποδιού από αγροτικό που τρέχει να πάει πίσω στα πρόβατα, αν δεν σε κλείσουν σε
καμία γωνία νταλίκες, και βανάκια που κουβαλάνε πραμάτεια όλες τις ώρες τις ημέρας μέσα
στο κέντρο …ε τότε το πιθανότερο είναι να σε «σκουντήξουν» μέσα στην Ερμού, κατά τις 12 το
μεσημέρι κάτι τυπάκια που φέρνουν τα μηχανάκια μπροστά ακριβώς από την πόρτα του
μαγαζιού τους, του δικού σου, του φούρναρη, του εστιάτορα κλπ κλπ γιατί «Ε, που να
περπατάω τώρα…ενοχλώ? Δεν ενοχλώ!»


Οδηγείς με σαγιονάρα μια 600άρα, με σορτσάκι το σκουτεράκι και ενίοτε ξυπόλητος και το
αμάξι! Βγάζεις καθρέφτες από το παπί και βάζεις κ εξάτμιση «καγκούρικη», κ οδηγείς με
κλειστά τα πόδια… (αυτό τι είναι πάλι?!)… Φλας, ούτε για πλάκα και αφήνεις τους πίσω σου να
αναρωτιούνται που πας και τι κάνεις…στο δρόμο, στην ζωή σου, αλλά παίρνεις και
εκατοντάδες «ευχές» για την μεταθανάτια σου περίοδο και την ευημερία της οικογένειάς σου,
σίγουρα! Να ‘ναι καλά αυτοί που μοιράζονται τον δρόμο μαζί σου!


«Δεν πίστευα ότι έτρεχα τόσο πολύ»/ «Για ένα λεπτό έκανα μια κλήση σπίτι»/ «Έβαλα το μωρό
μπροστά να βλέπει»/ «Ένας μικρός μονόδρομος ήταν»/ «Δεν είχα πιεί τόσο κ δεν ήθελα να
αφήσω το αμάξι εκεί»/ «Μου πετάχτηκε μια γάτα/μπάλα/γιαγιά στον δρόμο που έτρεχα στα
στενά»/ «Τι? Να βάλω ζώνη για 500 μέτρα?»


Τα ‘μαθές λάθος? Στα ‘πανε χαλαρά και «ελαφριά»? Δεν σου μετέδωσε κανένας υπεύθυνα τις
πιθανότητες να πάει κάτι στραβά στον δρόμο? Γιατί είναι πολλές οι άτιμες… Και οι πιθανές
εκφάνσεις, ακόμα περισσότερες…


Σοβαρά τα κείμενα αυτή τη βδομάδα…Για περισσότερη επιφοίτηση ακολουθήστε την σελίδα
«Παρκάρω σαν ηλίθιος- Λέσβος» στο facebook…Τα λένε χρόνια οι άνθρωποι…εμένα
περίμεναν…?! Και… ΚΑΛΟ ΔΡΟΜΟ!