“Από αρχοντική οικογένεια της μαρτυρικής Σμύρνης με 4 ακόμη αδέρφια βρέθηκε σε μια γωνιά της Απάνω Σκάλας κοντά στου Καλαμάρη. Εργάστηκε ως νοσοκόμα στο στρατιωτικό Νοσοκομείο ( νυν αρχοντικό Γεωργιάδη) όπου γνώρισε τον άνδρα της ζωής της Σάββα Φιλίππου ή Φιλιππέλλη που τον παντρεύτηκε το 1937κι έκανε δύο παιδιά. Το δεύτερο το έχασε πρόωρα και με την κήρυξη του πολέμου, χάνει και τον άντρα της στην δίνη του ελληνοϊταλικού πολέμου!
Επισήμως θεωρήθηκε αγνοούμενος αλλά εκείνη τον περίμενε να γυρίσει! Εργαζόμενη σκληρά στο εργοστάσιο Καλαμάρη μεγάλωσε τον γιό της παρ όλο τον νευρικό κλονισμό που είχε υποστεί.
Την θυμόμαστε -ως απόμαχη- τις δεκαετίες 70-80-90 ,να περιφέρεται στην πόλη μας με στρατιωτική παρασημοφορημένη στολή με το μπαστούνι ή σέρνοντας μία σπαστή καρέκλα ως αναπηρικό ΠΙ. Ευθυτενής, λεβέντισσα αλλά με αυστηρό βλέμμα περνούσε από την πιάτσα ή την Φοντάνα όπου γίνονταν Ο χαμός! Γνωρίζοντας τον -όχι αδικαιολόγητο- μισογερμανισμό της, οι “πλακατζήδες” συμπατριώτες μας την προκαλούσαν να τους περιλούσει με ευφάνταστες
καθαρευουσιάνικες ,βωμολοχίες στην ιωνική διάλεκτο με επίκεντρο τις γενετήσιες ορμές, τους Ναζί,την Γεστάμπο ,τον Χίτλερ κλπ. Έτσι βέβαια εκτονωνόταν και οι δύο πλευρές…
Κάποιοι ανεκδιήγητοι της έδωσαν το παρατσούκλι ΦΌΝΙΣΣΑ, μία τραγική παπαδιαμαντική ηρωίδα για να την “κουρδίζουν”
περισσότερο και να “χαίρονται” ακούγοντας τα εξ αμάξης, σπάζοντας έτσι την μονοτονία της βαρετής καθημερινότητας!
Η κοινωνία της Μυτιλήνης οφείλει ένα τεράστιο ΣΥΓΓΝΏΜΗ σ’αυτή την ηρωίδα Μικρασιάτισσα και πατριώτισσα μάνα που την τάραζε στην καζούρα μόνο και μόνο για να σπάει την μονότονη ζωή της.
Παραχώρηση φωτογραφίας και πληροφορίες Αγγελική Φιλιπελλη που την ευχαριστούμε πολύ. Του Νίκου Κουφάκη Παλιές Φωτογραφίες Λέσβου (Άλμπουμ Αναμνήσεων)