Στα χρόνια τα παλιά, που όμως δεν ξεχάστηκαν, όποιος τολμούσε να πάει από το μονοπάτι, από την Αγία Παρασκευή προς τον Μανταμάδο, περνούσε δίπλα από τη ρεματιά του Δαιμονόλαγκα. Χρειαζόταν τόλμη κι αποκοτιά να διαβείς τον δρόμο. Γιατί στα ράχτα που δεσπόζουν μέχρι σήμερα πάνω από τη ρεματιά, κρυβόταν ένας θεόρατος ληστής. Ένας άνθρωπος σκληρός, […]
Το Ακράσι το γνωρίζουμε όλοι. Το ότι εδώ και λίγους μήνες λειτουργεί μία βιβλιοθήκη, ίσως το γνωρίζουμε λίγοι. Η βιβλιοθήκη στήθηκε στο Πολιτιστικό Κέντρο «Γιάννης Κοντέλλης», με πρωτοβουλία του Συλλόγου Ακρασίων, που μας καλεί να στείλουμε βιβλία.
O Σεφέρ Τσαλινάκ δολοφόνησε την πρώτη του σύζυγο όταν ήταν 17 χρόνων. Ύστερα από λίγες δεκαετίες κατακρεούργησε με αξίνα την φίλη του. Τώρα, στα 62 του, είναι το κεντρικό πρόσωπο σε talkshow στην τουρκική τηλεόραση με υψηλή τηλεθέαση. Το τουρκικό κοινό διψάει για βία. Και του προσφέρεται αφειδώς.
Προσεγγίζω με θετική διάθεση το νησί κάθε φορά που επιστρέφω. Έχω την πεποίθηση ότι η γκρίνια γενικώς δεν βοηθάει. Ως εκ τούτου επιστρέφω στη γενέθλια γη με την πρόθεση να αναζητήσω και να εστιάσω σε ό,τι μου προκαλεί χαρά.
Ο Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν δίνει τα αντικλείδια της τουρκικής κυβέρνησης στον Αχμέτ Νταβούτογλου, αλλά κρατάει ο ίδιος τα κλειδιά. Διότι η «εποχή Νταβούτογλου» είναι η μεταβατική περίοδος προς την προεδρική δημοκρατία.
Τυχερός ο Μυτιληνιός που έχει τη δυνατότητα να πάει με τα πόδια σε μια αξιοπρεπή και οργανωμένη πλαζ για να χαρεί τη θάλασσα. Και πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για τα Τσαμάκια, όπου κολυμπάς με θέα τον λόφο του κάστρου.
Η εφημερίδα WallStreetJournalδεν φημίζεται για τις … προοδευτικές θέσεις της. Κάθε άλλο. Διακρίνεται όμως για την σοβαρότητά της. Έγραψε, λοιπόν, προ ημερών, ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα πρέπει «να ζητήσει συγγνώμη» από την Ελλάδα.
Η ισραηλινή πολεμική μηχανή ισοπεδώνει τη Λωρίδα της Γάζας, καθώς η λαλίστατη (σε άλλες περιπτώσεις) διεθνής κοινότητα σιωπά ακούγοντας τον πρωθυπουργό Νετανιάχου να διακηρύσσει την κλιμάκωση της επιθετικότητας. Όλα αρχίζουν λίγες ώρες μετά την απαγωγή ενός 16χρονου Παλαιστίνιου, του Μουχάμαντ Αμπού Χντάιρ, στην ανατολική Ιερουσαλήμ, από φανατικούς εβραίους.
Πριν από μερικά χρόνια αποφάσισα να αναστηλώσω το πατρικό της μητέρας μου στην Αγία Παρασκευή. Πέτρινο σπίτι, που το έχτισε ο προπάππος μου, το σεβάστηκα και συντήρησα όλα τα αρχιτεκτονικά και δομικά στοιχεία που έχει «η Κιβωτός μου»- όπως το αποκαλώ.
Φιλοξενώ τον καλό μου εξάδελφο, που ήρθε στην πατρίδα από την μακρινή Αυστραλία. Ρυθμίζω το πρόγραμμά μου ώστε να έχω δύο ρεπό μαζεμένα για να μπορέσουμε να κάνουμε μια βόλτα. Δεν βγαίνω συχνά. Που να βρεθεί χρόνος. Δουλεύω εννιά με εννιά, στην καλή περίπτωση, κάθε μέρα και επιπλέον δύο Σαββατοκύριακο τον μήνα.
Σε όλη την Αμερική, είτε μέσω του διαδικτύου, είτε σε σκοτεινούς χώρους στάθμευσης, μικρά κορίτσια πωλούνται σε πελάτες που αναζητούν ανήλικες. Μερικά από αυτά τα κορίτσια, που καταφέρνουν να ξεφύγουν από τα δίκτυα της εκπόρνευσης, ενθαρρύνονται να γράψουν την ιστορία τους, στο πλαίσιο ενός προγράμματος για την επούλωση των πληγών τους.
Μια συνάντηση στο κέντρο της Αθήνας, με αρώματα Πολυχνίτου… Συνέντευξη στον Χρίστο Καλουντζόγλου Η συνάντηση με την Μαρία Χατζόγλου έγινε σε έναν από τους «κρυμμένους» κήπους στο κέντρο της Αθήνας, αλλά είχε αρώματα από την ιδιαίτερη πατρίδα της, τον Πολυχνίτο. Αφορμή για να την αναζητήσω ήταν η κυκλοφορία του πρώτου μυθιστορήματός της, «Ορατών τε και […]