Ο Πιττακός, ο σοφός πρόγονός μας, που τον τίμησαν οι Μυτιληνιοί επειδή ήταν τυραννοκτόνος- είχε σκοτώσει τον τύραννο Μέλαγχρο- αλλά και γιατί είχε οδηγήσει το στράτευμα στην νίκη επί των Αθηναίων για τον έλεγχο του Σιγείου, είχε κακοπέσει στον γάμο του.

Κάθε φορά που ένας δυτικός δημοσιογράφος επισκέπτεται για επαγγελματικούς λόγους μία χώρα της Μέσης Ανατολής εκπλήσσεται από τις λεπτές ισορροπίες που υπάρχουν ανάμεσα στα κέντρα εξουσίας και το παρασκήνιο. Σχέσεις, που χρειάζεται εμπειρία και αντανακλαστικά, για να τις αποκρυπτογραφήσεις, προκειμένου να αποφύγεις λάθη και επιφανειακά συμπεράσματα.

Στο βουνό πάνω από τη Μήθυμνα, τον Λεπέτυμνο, έστεκε στα χρόνια που χάνονται ανάμεσα στον μύθο και την ιστορία, ένα άγαλμα έναν πήχη ψηλό. «Στον θεϊκό Παλαμήδη», έγραφε η επιγραφή στην βάση του αγάλματος. Το βρήκε ο Απολλώνιος, όπως γράφει ο Φιλόστρατος (βιβλίο Δ΄, κεφάλαιο ΧΙΙΙ), όταν επιστρέφοντας από το Ίλιο, σταμάτησε στη Μήθυμνα.

Τα αηδόνια κελαηδούν μελωδικά σε τούτον τον τόπο. Πιότερο γλυκόλαλα πουλιά δεν θα συναπαντήσεις πουθενά στο νησί. Στον Σπήλιο, τα αηδόνια έχουν την ευλογία του αρχαίου ήρωα. Του Ορφέα. Πώς να μην έχουν την χάρη του.

Απολαμβάνω μια από τις πιο όμορφες παραλίες του νησιού, τα Βατερά, όταν βλέπω ένα σκαρί να λικνίζεται και να βγαίνει με παιχνιδιάρικη διάθεση στα ρηχά. Διαβάζω στη μάσκα την πλωριά το όνομα: «Ασπασία». Η Βενετία, που είναι στην παρέα μου, σπεύδει να χαιρετίσει τον καπετάνιο. Γνώριμοι από το Πλωμάρι. Κι από κείνη μαθαίνω την απίστευτη […]