Γιάννης Ευσταθίου
Η στιχομυθία μεταξύ δυο αυτοδιοικητικών της Λέσβου, με αφορμή την προσπάθεια παρέμβασης πολιτικών, της κεντρικής πολιτικής σκηνής, σε ζητήματα με αποκλειστική δικαιοδοσία των αυτοδιοικητικών εκπροσώπων.
-Την περίοδο της καραντίνας, αφηγείται ο ένας εκ των δυο, δέχομαι τηλεφώνημα, το όνομα του πολιτικού παράγοντα στη διάθεση της εφημερίδας, που ούτε λίγο ούτε πολύ, μου ζητάει να μεσολαβήσω ώστε να εκδοθεί πιστοποιητικό μόνιμης κατοικίας σε ιδιοκτήτη σπιτιού σε χωριό της Λέσβου, που ωστόσο δεν ήταν μόνιμος κάτοικος, αφού διέμεινε σύμφωνα με τη φορολογική του δήλωση στην Αθήνα.
Του εξήγησα ότι αυτό δεν γίνεται, ώμος εκείνος επέμενε. Αρνήθηκα να προχωρήσω σε έκνομη ενέργεια, με ότι αυτό συνεπάγεται για τις μέχρι πρότινος πολύ καλές σχέσεις μας.
Παρεμβαίνοντας ο εταίρος αυτοδιοικητικός υποστήριξε ότι σωστά έπραξε κι έτσι πρέπει να λειτουργούν οι εκλεγμένοι αυτοδιοικητικοί.
Ωστόσο, η παρέμβαση δεν σταματά. Δέχεται δεύτερο τηλεφώνημα από τον ιδιοκτήτη του σπιτιού που με το γνωστό ύφος του «ξέρεις ποιος είμαι εγώ» προσπάθησε να τον πείσει ότι πρεπει να μεριμνήσει να εκδοθεί το πιστοποιητικό. Ούτε και τότε ενεδωσα. Με αποτέλεσμα να δεχθώ και τρίτο τηλεφώνημα από υπουργό, ο οποίος, επέμενε με τη σειρά του για την έκδοση. Και πάλι αντιστάθηκα, σημείωσε ο αυτοδιοικητικός. Το τελευταίο τηλεφώνημα, που έχει την ιδιαίτερη αξία του, έγινε από τη σύζυγο του ιδιοκτήτη. Με ανάλογο «ύφος και ήθος» που διακατέχει ανθρώπους που τους χαρακτηρίζει η αλαζονεία, η σύζυγος λέει : «εγώ είμαι ….υψηλού επιπέδου, ήμουν αεροσυνοδός και αυτό που ζητάω θα γίνει».
Και η απάντηση του αυτοδιοικητικού: «εγώ είμαι …χαμηλού επιπέδου. Όταν …προσγειωθείτε ελάτε να με βρείτε». Αυτή είναι Ελλάδα της αναξιοκρατίας και της αδιαφάνειας. Υψηλού ….επιπέδου.
———————————————-
