Η συνέχεια.
Γράφει η Μαρία Στρίγκου, συγγραφέας- σύμβουλος ψυχικής υγείας
Ωραία, πήρες το θάρρος, βρήκες το κουράγιο, ανέλαβες την ευθύνη απέναντι στον εαυτό σου και είπες την περιβόητη φράση «πηγαίνεις πιο εκεί, σε παρακαλώ;»
Εάν ο άλλος/η σε ακούσει και πράξει αυτό που του ζητάς, συζητώντας το ή όχι, είναι όλα καλά.
Αν δεν το ακούσει όμως;
Αν δεν το λάβει υπόψη του;
Αν, επιλέξει, να το προσπεράσει;
Τι γίνεται τότε;
Θέλω λιγάκι να συγκεντρωθείς, να σκύψεις βαθιά μέσα στον εαυτό σου και πρώτα απ’ όλα να παρατηρήσεις τι νιώθεις και δεύτερον τι θέλεις να κάνεις.
Τι νιώθεις λοιπόν;
Φόβο, θυμό, απόρριψη, αγανάκτηση, αδικία, εγκατάλειψη; Τι νιώθεις όταν ο άλλος/η αγαπημένος σου άνθρωπος δεν ακούει αυτό που εκφράζεις;
Το συναίσθημά σου είναι η πυξίδα σου. Σε οδηγεί στον τόπο που πρέπει να πας για να «γνωρίσεις» καλύτερα, όχι τον άλλον μα εσένα τον ίδιο.
Τι σε πληγώνει, τι σε θυμώνει, τι σε ενοχλεί και για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό.
Σκέψου…πότε ένιωσες ξανά το ίδιο συναίσθημα; Πότε πρωτοεμφανίστηκε στη ζωή σου; Θυμάσαι;
Πάμε και στο δεύτερο ερώτημα.
Τι θέλεις να κάνεις; Όχι τι θα ήθελες εάν μπορούσες κλπ κλπ.
Τι θέλεις να κάνεις στον παρόντα χρόνο. Πώς θες να αντιμετωπίσεις την κατάσταση; Τι θα σε βοηθούσε να νιώσεις καλύτερα;
Θέλω να θυμάσαι πως δεν ευθύνεσαι για τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές των άλλων. Ευθύνεσαι μόνο για τα δικά σου συναισθήματα και για τις δικές σου συμπεριφορές.
Σε βλέπω, λες, «μα συμπεριφέρομαι έτσι γιατί ο/η άλλος/η μου έκανε/είπε αυτό»
Όχι, δεν είναι έτσι ακριβώς.
Ο άλλος, η άλλη, οι άνθρωποι, συμπεριφέρονται έτσι όπως τους επιτρέπεις να σου συμπεριφερθούν. Και τους επιτρέπεις να συμπεριφερθούν έτσι γιατί σε κάποια στιγμή της ζωής σου, κάποιος σημαντικός για σένα σ’ έπεισε πως αυτή η συμπεριφορά είναι η σωστή ή αυτή η συμπεριφορά πως σου αξίζει.
Θα σου πω ένα μυστικό. Δεν είχε δίκιο.
Μπορεί για χίλιους λόγους να συνέβη κάτι τέτοιο μα δεν σημαίνει πως ήταν σωστό.
Να κάτι σοβαρό για να το σκεφτείς.
Μέχρι να καταλήξεις όμως σε κάποιο συμπέρασμα ή να πάρεις τη βοήθεια κάποιου ειδικού τι μπορείς να κάνεις στο τώρα;
Εάν ο άλλος δεν μετακινείται, μπορείς να μετακινηθείς εσύ.
Πήγαινε εσύ πιο εκεί, ένα, δύο, δέκα βήματα, τόσα, όσα να αισθάνεσαι ασφαλής, να αναπνέεις, να μην πιέζεσαι από την παρουσία ή τις απαιτήσεις του.
Μην θυσιάζεις τις στιγμές της ζωής σου, τη ζωή σου την ίδια, ελπίζοντας πως ο/η άλλος/η θα αλλάξει τρόπους, συμπεριφορά, συναισθήματα μ’ έναν μαγικό τρόπο.
Δεν υπάρχουν μαγικοί τρόποι που να διορθώνουν τις καταχρηστικές/κακοποιητικές συμπεριφορές. Υπάρχει μόνο μία λέξη, διόλου μαγική, που όμως όταν υλοποιηθεί σε πράξη μπορεί να κάνει θαύματα.
Ποια είναι;
Όρια.
Η λέξη είναι όρια και θα έπρεπε να την έχεις υλοποιήσει από χτες.
Ναι; Ξεκίνα λοιπόν, σήμερα, το επόμενο λεπτό, τώρα. Γιατί το τώρα είναι ο μόνος πραγματικός χρόνος που έχουμε, μην το αφήνεις ανεκμετάλλευτο.
