γράφει ο Γιάννης Κυρτάτος
Πριν το μεσημέρι, στην Πλατεία της Άντισσας, πλακόστρωτη, δροσερή.
Αναμένοντας τον «σκέτο» και το συκαλάκι, από την κυρία Μαρίτσα, αντιλαμβάνομαι, ακριβώς μεταξύ των δύο πλατάνων, να εξελίσσεται αθόρυβα μια συνάθροιση. Συγχρόνως, ακούγεται, σε ικανή απόσταση, μία, μικροφωνίζουσα ασαφής αναγγελία, συνοδευόμενη από ήχους τριγμών αμαξώματος και απεριοδικές εκτονώσεις εξάτμισης. Παρατηρείται σαφής πύκνωση της συγκεντρώσεως. Το λευκό κινητό ιχθυοπωλείο του Κουδουνάκη, εκ Μυτιλήνης ορμώμενο, καταπλέει με σπουδή. Αράζει στο τρίστρατο και αποκαλύπτει τα τελάρα. «Γαύρος, γαύρος χοντρός, γαύρος πρωινός, ένα τάλιρο ο γαύρος» Οι αδημονούντες πελάτες ελισσόμενοι, αναδιατάσσονται, διεκδικούντες την προτεραιότητα. Οι πρώτοι δοκιμάζουν και επιδοκιμάζουν.
Η διανομή δοκιμίων εξελίσσεται με τάξη ημικυκλικώς προς στις επόμενες σειρές, μέχρι τους τελευταίους, τους πλέον συνεσταλμένους. Δια του τρόπου αυτού αποφεύγεται ο συνωστισμός και οι αντεγκλήσεις. Ακολουθεί ομαδική ικεσία επανάληψης επί ματαίο, καθότι επεμβαίνει ο κερδώος Ερμής, υπενθυμίζοντας τα πρωτόκολλα του εμπορίου και τις συνέπειες από τη μη τήρηση των παλαιοτάτων κανόνων. Οι πρώτοι πελάτες πειθόμενοι, αποχωρούν ακτινικώς, αισιόδοξοι για την επαύριον.
