Search

Ο ιδιαίτερος ήχος της Μυτιλήνης και οι… παραφωνίες

Η βοή της πλατεία Σαπφούς, ο θόρυβος από τις καφετέριες, τα μηχανάκια, τα σκυλιά, το κύμα, ο αέρας στο Κάστρο, η νυχτερινή διασκέδαση, ο τελάλης, το ούτι, το λαούτο, η φωνή του Σόλωνα Λέκκα και οι μελωδίες των Salia balia συνθέτουν τον ιδιαίτερο ήχο της πόλης της Μυτιλήνης. Αυτόν αφουγκράστηκαν οι φοιτητές του του ΠΜΣ Μουσειολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου που έδωσαν τη δική τους νότα με την έκθεση “We are now unΜuted”. Μια προσομοίωση της πόλης βασισμένη στον ήχο της, που ακούστηκε μέσα από 11 εγκαταστάσεις οι οποίες παρουσιάστηκαν στο κέντρο της πόλης το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε. Σε μια τσιμεντένια πιλοτή της οδού Μητροπόλεως, οι 22 φοιτητές της Μουσειολογίας κατάφεραν να συνδυάσουν τη γνώση με τη φαντασία και την ευρηματικότητα και να χαρίσουν στους θεατές ένα ηχητικό ταξίδι στο χθες και το σήμερα της πόλης.

“Στη Μυτιλήνη μπορείς σίγουρα να αναγνωρίσεις έναν τοπικό ήχο συμπεριλαμβάνοντας την ντοπιολαλιά, τα σκυλιά την τοπική μουσική παράδοση. Το ενδιαφέρον ήταν ότι οι περισσότεροι φοιτητές που δεν είναι από εδώ, αλλά και οι ντόπιοι που προσέγγισαν εκ νέου την πόλη αναζήτησαν μαζί όλο το υλικό και προσπάθησαν να το μεταγράψουν σε μουσική”, εξηγεί η Επίκουρης Καθηγήτρια Μουσειολογίας του Τμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας Νάσια Χουρμουζιάδη που είχε την επιστημονική επίβλεψη της έκθεσης. “Γενικά στα Μουσεία έχουμε μάθει να λειτουργούμε κυρίως με τη εικόνα και τον γραπτό λόγο. Ζώντας σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από την κυριαρχία του οπτικού υπάρχει ένας προβληματισμός για το πως κανείς μπορεί να εστιάσει σε μία έκθεση χρησιμοποιώντας άλλες αισθήσεις ώστε αυτές να δώσουν μια ολοκληρωμένη εμπειρία. Μας φάνηκε πολύ ενδιαφέρον να παρουσιάσουμε την πόλη εστιάζοντας στον ήχο της,  πέρα από την παρατήρηση της μουσικής παράδοσης, δηλαδή μέσα από μια μελέτη των μουσικών οργάνων θεωρώ ότι η μουσική κουλτούρα μιας πόλης συνδέεται και με αυτό που την εξυπηρετεί και στην καθημερινότητα της”.

Από εκθέματα που συγκεντρώθηκαν και κατασκευάστηκαν κυριολεκτικά από το μηδέν, πολυμέσα (ήχοι,βίντεο κ. ά.), εποπτικό υλικό (φωτογραφίες, σχέδια), οι φοιτητές του ΠΜΣ Μουσειολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, επεδίωξαν η έκθεση να «ταξιδέψει» το κοινό της στην πόλη της Μυτιλήνης μέσα από ήχους, εικόνες και μουσικές.

¨Ο στόχος μας ήταν αρχικά να πειραματιστούμε με βάση ό,τι είχαμε παρατηρήσει στο διάστημα της προετοιμασίας. Αρχικά βγήκαμε στην πόλη και συλλέξαμε τον ήχο της. Σκοπός μα είναι να υπερτονίσουμε το ακουστικό ερέθισμα γι αυτό όπως θα δεις το οπτικό είναι είναι περιορισμένο μέσα στο γκρι χρώμα που καλύπτει τις περισσότερες από τις εγκαταστάσεις που είναι όλες παντεταρισμένες λόγω χαμηλού κόστους” μου εξηγεί η Γιώτα Χαψή, από την ομάδα επικοινωνίας του “We are now UnΜuted”

¨Είναι αλήθεια ότι τα κορίτσια έπρεπε να δανειστούν από τους φίλους τους κάποια Μέσα, mp3, ακουστικά κλπ,  γιατί το μπάτζετ που είχαμε ήταν πολύ χαμηλό.  Αυτό που λέω και το φωνάζω καιρό τώρα είναι “εκμεταλλευτείτε μας”. Προσθέτει η κυρία Χουρμουζιάδη. “Για παράδειγμα το “Λεσβιακό καλοκαίρι” έχει τόσες εκδηλώσεις. Γιατί να μην καλούν τη τμήμα της πολιτιστικής τεχνολογίας; Από το να δουλέψει κανείς για μια εβδομάδα αλλά και με το να στηρίξεις κάθε χρόνο μια έκθεση που θα μπορεί να κάνει και μια μικρή περιοδεία το καλοκαίρι να πάει στα χωριά της Λέσβου. Παράγονται άνθρωποι που έχουν μια εξειδίκευση οι οποίοι, με το που αρχίσουν να το αγαπούν αυτό που κάνουν φεύγουν από το νησί. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει καμία προοπτική δουλειάς τα παιδιά φεύγουν ενώ υπάρχουν δυνατότητες, υπάρχουν οι προθέσεις, Όταν ο Δήμος δίνει για τη συναυλία του Αργυρού που στοίχισε αν δεν κάνω λάθος 15.000 ευρώ ή που έδωσε 25.000 ευρώ για τον φωτισμό του Χριστουγεννιάτικου δέντρου δεν μπορεί να στηρίξει μια έκθεση όπως αυτή εδώ που λόγω της προσωπικής δουλειάς μας  δεν θα ξεπερνά τα 2.000;” 

Η έκθεση πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια του Δήμου Λέσβου, της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Μυτιλήνης, του Ψηφιακού Αρχείου της ΕΡΤ, του Εργαστηρίου Εικόνας Ήχου και του Εργαστηρίου Μουσειολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, καθώς και πολλών άλλων φίλων και συναδέλφων, ενώ στηρίχθηκε υλικά από επαγγελματίες της πόλης, όπως ο Γεώργιος Σ. Τσολάκης, η Ποτοποιία Ματθαίου & υιοί, το Paperland, η Παπαγεωργίου Α.Ε.Β.Ε. και η Διαμαντής Ν. & ΣΙΑ ΟΕ.