Η μετακίνηση του Ανδρέα Λοβέρδου στη Νέα Δημοκρατία έκανε πολύ θόρυβο. Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι μια κίνηση που δείχνει ότι θέλει να ανοίξει το κόμμα προς το Κέντρο, να δώσει την εικόνα της «συναίνεσης» και να τραβήξει στελέχη που κάποτε ανήκαν στο ΠΑΣΟΚ. Με λίγα λόγια, ένα μήνυμα ότι «χωράμε όλοι όσοι θέλουμε σταθερότητα».
Από την άλλη, η αντιπολίτευση βλέπει τα πράγματα αλλιώς. Θεωρεί ότι ο Λοβέρδος δεν πήγε στη ΝΔ για ιδέες και αξίες, αλλά για να βρει θέση στην εξουσία. Τον κατηγορούν για καιροσκοπισμό, για «παλαιοκομματικά παιχνίδια» και λένε ότι δείχνει ακριβώς αυτό που ο κόσμος σιχαίνεται στην πολιτική: ότι όλα γίνονται για καρέκλες και ρόλους.
Στον κόσμο οι αντιδράσεις είναι μοιρασμένες. Οι πιο δεξιοί βλέπουν τη μεταγραφή σαν επιβεβαίωση ότι η ΝΔ «καπελώνει» το Κέντρο και δυναμώνει. Οι πασοκογενείς όμως νιώθουν προδομένοι. Λένε ότι αντί να μείνει να παλέψει στον δικό του χώρο, ο Λοβέρδος πήγε με τους «αντιπάλους» για να βολευτεί. Στα κοινωνικά δίκτυα κυριαρχούν τα ειρωνικά σχόλια και τα αστεία, που δείχνουν και την οργή αλλά και τη δυσπιστία.
Όμως, υπάρχει κι ένα άλλο σενάριο που ψιθυρίζεται: μήπως όλη αυτή η «κρίση» στο ΠΑΣΟΚ είναι περισσότερο για τα μάτια του κόσμου; Μήπως δηλαδή, παρά τις φωνές και τις αντιδράσεις, το έδαφος στρώνεται για μια μελλοντική συνεργασία με τη ΝΔ; Η ένταξη Λοβέρδου μπορεί να φαίνεται τώρα σαν προδοσία, αλλά σε βάθος χρόνου ίσως να παρουσιαστεί σαν γέφυρα επικοινωνίας ανάμεσα στους δύο χώρους.
Το σίγουρο είναι ότι το επόμενο διάστημα θα δούμε αν αυτή η επιλογή θα δώσει πόντους στη ΝΔ ή αν θα δυναμώσει την κόντρα με το ΠΑΣΟΚ, που ήδη έχει αρχίσει να βράζει. Σε κάθε περίπτωση, η κίνηση αυτή δεν είναι απλώς μια προσωπική αλλαγή πορείας. Είναι άλλη μια απόδειξη ότι η ελληνική πολιτική σκηνή παραμένει ρευστή, γεμάτη συμμαχίες και αλλαγές που θυμίζουν περισσότερο παζάρι παρά σταθερές αξίες.
