Γράφει ο Νίκος Χωριατέλλης
Σε οριακό σημείο βρίσκεται το φοινικοδάσος της Παναγιούδας, με τον κίνδυνο οριστικού αφανισμού να μην αποτελεί πλέον σενάριο αλλά πραγματικότητα. Αυτό προκύπτει από τη δημόσια, τεκμηριωμένη και ιδιαίτερα αιχμηρή παρέμβαση του δικηγόρου Νίκου Χωριατέλλη, ο οποίος εδώ και χρόνια παρακολουθεί στενά την εξέλιξη της καταστροφής και κρούει εκ νέου τον κώδωνα του κινδύνου προς τον Δήμο Μυτιλήνης.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτει, το 1/4 του φοινικοδάσους έχει ήδη χαθεί, ενώ η προσβολή από το κόκκινο σκαθάρι εξαπλώνεται ανεξέλεγκτα, ακόμη και κατά τη χειμερινή περίοδο. Κουκούλια στο έδαφος, κομμένα κλαδιά γεμάτα προνύμφες και καθυστερημένη αποκομιδή συνθέτουν –όπως περιγράφει– μια εικόνα εγκατάλειψης που δεν επιτρέπει πλέον αυταπάτες.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στη διακοπή της εφαρμογής της μεθόδου μικροέγχυσης (Tree Micro Injection), η οποία, στο πλαίσιο προγραμματικής σύμβασης με την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, είχε αποδειχθεί καθοριστική: για διάστημα άνω των 15 μηνών δεν χάθηκε ούτε ένας φοίνικας.
Παρ’ όλα αυτά, μετά τη λήξη της ετήσιας ισχύος της μεθόδου τον Ιούνιο του 2024, δεν υπήρξε νέα εφαρμογή, παρά τις επανειλημμένες έγγραφες προειδοποιήσεις ότι η προστατευτική δράση εξασθενεί πλήρως μετά το δωδεκάμηνο.
Ο Νίκος Χωριατέλλης ασκεί σκληρή κριτική στη σημερινή δημοτική αρχή, υποστηρίζοντας ότι ακολουθείται η ίδια αναποτελεσματική πρακτική με το παρελθόν, με περιορισμό σε ψεκασμούς που δεν επαρκούν για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Παράλληλα, επαναφέρει τη συλλογική διαμαρτυρία 184 πολιτών, τονίζοντας ότι η κοινωνία έχει ήδη πάρει θέση.
Στο επίκεντρο της παρέμβασης τίθεται και η απουσία συνολικού επιχειρησιακού σχεδίου, η έλλειψη επαρκούς προσωπικού και τεχνογνωσίας, αλλά και η καθυστέρηση στη λήψη αποφάσεων που, όπως υπογραμμίζεται, έχουν πλέον μετρήσιμο κόστος στο ίδιο το φυσικό κεφάλαιο της περιοχής.
Η έκκληση είναι ξεκάθαρη: άμεση εισαγωγή του θέματος στο Δημοτικό Συμβούλιο, νέα εφαρμογή μικροέγχυσης με κατεπείγουσες διαδικασίες, συντονισμένο σχέδιο προστασίας και χαρακτηρισμός του φοινικοδάσους ως ζώνης ιδιαίτερης οικολογικής προστασίας. Γιατί, όπως επισημαίνεται, χωρίς πράξεις και όχι άλλες εξαγγελίες, το φοινικοδάσος της Παναγιούδας κινδυνεύει να χαθεί οριστικά — και μαζί του ένα μοναδικό κομμάτι φυσικής και πολιτιστικής ταυτότητας της Λέσβου.
