Ο τομεάρχης Εσωτερικών του ΠΑΣΟΚ και βουλευτής Επικρατείας, Παναγιώτης Δουδωνής ήταν εισηγητής στη συνέντευξη τύπου που έλαβε χώρα στη Χαριλάου Τρικούπη με θέμα «6 χρόνια ΝΔ| Αποτύχατε. Να η Ελλάδα που παραδίδετε στην ποιότητα της δημοκρατίας και των θεσμών».
Ο κ Δουδωνής αναφέρθηκε στην πτώση της ποιότητας των θεσμών και της δικαιοσύνης τα τελευταία έξι χρόνια, την αντισυνταγματική κοινοβουλευτική μεθόδευση της ΝΔ με τον ΟΠΕΚΕΠΕ καθώς και τις αναπληρωματικές εκλογές που ζήτησε με ερώτησή του προς τον υπουργό Εσωτερικών τονίζοντας πως «Η διαφθορά είναι ο λόγος πίσω από την κατάπτωση των θεσμών στα 6 χρόνια Μητσοτάκη. Χρειαζόμαστε ένα άλλο υπόδειγμα ηθικής στην πολιτική»
Αναλυτικά η ομιλία του κ. Δουδωνή:
Η κυβέρνηση το 2019 ανέλαβε υποσχόμενη μια καλύτερη πορεία σε καταταλαιπωρημένους θεσμούς, ανέλαβε υποσχόμενη ευρωπαϊκή κανονικότητα, ανέλαβε υποσχόμενη αναστήλωση του κύρους των θεσμών. Σας θυμίζω ότι ο αρμόδιος Αναπληρωτής Υπουργός Δικαιοσύνης το 2019 ήταν ο κ. Παπαγγελόπουλος.
Κατόρθωσε, παρόλα αυτά, να οδηγήσει τη χώρα σε μια ακόμα μεγαλύτερη περιδίνηση των θεσμών. Και αυτό δεν το έκανε διότι έχει κάποιο φετιχισμό με την παραβίαση των θεσμών. Το έκανε γιατί η συστηματική υπονόμευση των θεσμών απώτερο στόχο είχε τη διαφθορά. Για αυτό, νομίζω ότι το πρόταγμα -και αυτό τονίστηκε από τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ενόψει της πορείας προς τις εκλογές- είναι μια άλλη ηθική στην πολιτική.
Η κατάπτωση των θεσμών, αυτή η καταρράκωση και η καχεξία τους, έχει άμεση σχέση με τα φαινόμενα διαφθοράς που βλέπουμε συνέχεια, με αποκαλύψεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας και προκαλούν την οργή των πολιτών. Προφανώς, το μήνυμα που θέλουμε να δώσουμε είναι ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Και δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Θέλουμε να δώσουμε ένα άλλο παράδειγμα ηθικής στην πολιτική, πρώτα πρώτα με το προσωπικό μας παράδειγμα.
Θέλω να σταθώ σε κάποια σημεία και θα ξεκινήσω με όλο αυτό που έγινε με τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Ξέρετε ότι υπήρχε ένα κοινοβουλευτικό προηγούμενο και αυτό το προηγούμενο είναι η αποχώρηση της Νέας δημοκρατίας από τη συζήτηση για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής και εκ μέρους του τότε Προέδρου της Βουλής, του αείμνηστου Δημήτρη Σιούφα, άρνηση να γίνει ψηφοφορία. Δηλαδή με την αποχώρηση της Νέας δημοκρατίας, είχαμε την αποδοχή του αιτήματος της αντιπολίτευσης, τότε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος, να μην γίνει ψηφοφορία γιατί, όπως λένε όλοι οι καθηγητές Συνταγματικού Δικαίου -και δεν θα σας πέρασε απαρατήρητο ότι ουδείς επιστήμων Συνταγματικού Δικαίου βγήκε να υπερασπιστεί τη μεθόδευση της κυβέρνησης-, του κ. Γεραπετρίτη συμπεριλαμβανομένου και θα χρησιμοποιήσω τα ακριβή του επιχειρήματα: το όριο της πλειοψηφίας όταν έχουμε να κάνουμε μεγαλύτερες πλειοψηφίες, συνιστά και το όριο της απαρτίας.
Άρα γιατί δεν αποδέχθηκε η Νέα Δημοκρατία τη λογική Σιούφα του 2008-2009 και πήγε σε μια χυδαία μεθόδευση, πρωτοφανή στα κοινοβουλευτικά χρονικά, κανείς δεν μπορεί να θυμηθεί κάτι παρόμοιο. Γιατί το έκανε αυτό; Έχει αναρωτηθεί η κοινή γνώμη; Θα σας δώσω την απάντηση. Το έκανε γιατί το να μην γινόταν η ψηφοφορία δεν οδηγούσε σε προηγούμενο σε σχέση με το άρθρο 86. Ενώ με την απόπειρα που έκανε τώρα να γίνει η ψηφοφορία και να τη θεωρήσει ως έγκυρη – εμείς τη θεωρούμε ως μη γενόμενη, ζητήσαμε την επανάληψή της και θα το ζητούμε συνεχώς και θα λάβουμε κάθε σχετική πρωτοβουλία στην κατεύθυνση αυτή-, η διαφορά είναι ότι θέλησε να δημιουργήσει προηγούμενο κατά το άρθρο 86, ούτως ώστε να μην μπορεί να επανέλθει η Βουλή, να μην μπορεί να συσταθεί προανακριτική επιτροπή ποτέ στο μέλλον και να μην γίνει κατ’ επέκταση ειδικό δικαστήριο -εφόσον το αποτέλεσμα ήταν αυτό- για τους δύο υπουργούς.
Το έκανε λοιπόν προσπαθώντας να δημιουργήσει τετελεσμένο. Για αυτό δεν ακολουθήθηκε το προηγούμενο του 2008-2009, που και πάλι είχαμε αποχώρηση. Και τότε το πρόβλημα ήταν το ίδιο, δεν είχε την πλειοψηφία, διότι φοβόταν τους βουλευτές της ότι θα ψήφιζαν υπέρ της σύστασης προανακριτικής. Η μέθοδος όμως ήταν διαφορετική και έγινε όλη αυτή η άθλια μεθόδευση, με καταστρατήγηση πλήρως και παραβίαση του Συντάγματος και της μυστικότητας της ψήφου στις μυστικές ψηφοφορίες για να δημιουργήσει τετελεσμένο.
Εμείς αυτό το τετελεσμένο δεν το αποδεχόμαστε. Δεν θεωρούμε ότι έχει γίνει έγκυρη ψηφοφορία και κάθε πρωτοβουλία είναι στο τραπέζι, ήδη έχουμε ζητήσει την επανάληψη της διαδικασίας.
Η κατάπτωση αυτή των θεσμών φάνηκε και σε κάτι άλλο και θα αναφερθώ ιδίως σε αυτές τις τελευταίες πρωτοβουλίες. Έκανα μια ερώτηση σε σχέση με τον αριθμό των βουλευτών και τη διενέργεια εκλογών στις τρεις περιφέρειες στις οποίες οι έδρες είναι κενές μετά την απόφαση του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου. Θέλω να θυμίσω ότι σήμερα η Βουλή έχει 297 βουλευτές, ενώ ο νόμιμος αριθμός των βουλευτών είναι 300. Επίσης, από τους εναπομείναντες βουλευτές στην κατάπτυστη άκυρη ψηφοφορίας την οποία έκανε η Νέα Δημοκρατία στη συζήτηση για τη σύσταση προανακριτικής, οι Κατσιβαρδάς και Φλώρος, δηλαδή άνθρωποι οι οποίοι αν είχε ασκηθεί στις δικές τους εκλογικές περιφέρειες αντίστοιχη προσφυγή, όπως ασκήθηκε από τους Θανάση Γλαβίνα και Δημήτρη Διαμαντίδη, δεν θα ήταν βουλευτές, δεν θα έπρεπε να συμμετέχουν στη Βουλή, καθώς εξελέγησαν ως «μπροστινοί» εγκληματικής οργάνωσης, ήταν οι ψηφολέκτες. Και είναι και πειθήνια όργανα της Νέας Δημοκρατίας πια, μέσω μιας διαδικασίας που κανείς δεν ξέρει τι πάρε – δώσε και τι ανταλλάγματα έχουν υπάρξει σε επίπεδο κοινοβουλευτικό και πολιτικό.
Ρώτησα λοιπόν γιατί δεν γίνονται οι εκλογές στις τρεις έδρες και υπάρχει μια τεράστια αμηχανία από μέρους της Νέας Δημοκρατίας. Καταλαβαίνω ότι δημοσκοπικά και σε μια ενδεχόμενη εκλογική αναμέτρηση θα είχε υποστεί πανωλεθρία. Όμως η Βουλή δεν μπορεί να λειτουργεί με 297 βουλευτές. Κάτι επίσης πρωτοφανές, κάτι το οποίο επίσης δεν έχουμε ξαναδεί και πλήττει το κύρος των θεσμών και μάλιστα του αντιπροσωπευτικότερου θεσμού της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, που είναι ο θεσμός του Κοινοβουλίου.
Το 2024, η Σουηδική Ακαδημία έδωσε το Νόμπελ Οικονομικών στους Ατζέμογλου και Ρόμπινσον. Η εργασία των δύο αυτών πανεπιστημιακών ήταν στην επίδραση που έχουν οι θεσμοί στην πορεία της οικονομίας. Το βασικό τους επιχείρημα ήταν ότι ισχυροί θεσμοί οδηγούν σε ισχυρή οικονομία, καχεκτικοί θεσμοί οδηγούν σε μια καχεκτική οικονομία και σε ένα αποτυχημένο κράτος. Αυτή είναι νομίζω και η πιο σαφής απάντηση στον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος λέει ότι περίπου οι θεσμοί είναι ένα ζήτημα πολυτελείς και εμμονών. Οι θεσμοί είναι πολύ σημαντικοί και καθορίζουν την πορεία και το μέλλον της χώρας, των πολιτών της και της οικονομίας της.
Μπορείτε να δείτε την ομιλία του κ. Δουδωνή στον παρακάτω σύνδεσμο: https://youtu.be/OIBUbtnX2b4?si=IMTe8OgGKWVK2kgj
…
