Δεν ξέρω αν πολλοί αναγνώστες έχουν το ίδιο πρόβλημα που έχω εγώ με την τηλεόραση. Και θέλω να τους ρωτήσω τι κάνουν όταν δεν τους ικανοποιούν τα προγράμματα των ιδιωτικών καναλιών ή ακόμα και της νέας τηλεόρασης που αντικατέστησε την ΕΡΤ.
Λένε ότι οι Αγιασώτες είναι τσιγκούνηδες και αυτό έχει κυκλοφορήσει σε ολόκληρη τη Λέσβο. Εγώ που ξέρω καλά τους Αγιασώτες και πηγαίνω πολλές φορές εκεί και έκανα συναλλαγές εμπορικές και άλλες κατά το παρελθόν, θα τους έλεγα οικονόμους, σφιχτούς αλλά όχι τσιγκούνηδες, όπως τους λένε.
Συνηθίζουμε στο κύριο άρθρο αυτού του εντύπου πολλές φορές να κάνουμε εμείς το ερώτημα και εσείς να κάνετε τις απαντήσεις σαν αναγνώστες που κάνετε ανάλυση των γεγονότων και έχετε τη λογική και το συναίσθημα να ανακαλύπτετε περίπου την αλήθεια. Και στα ερωτήματα που βάζουμε εμείς σαν ενημερωτές και διαμορφωτές της κοινής γνώμης, όπως μας λένε […]
του Μιχάλη Ψύλου Η Αγκελα Μέρκελ προσπαθεί να αντιμετωπίσει την κρίση στην ευρωζώνη όπως “ ο ιδιοκτήτη ενός σπιτιού που θέλει να σταματήσει την υγρασία στους τοίχους του σπιτιού του με ένα νέο βάψιμο”. Οχι δεν πρόκειται για σχόλιο κάποιου αντι-γερμανικού ,περιθωριακού εντύπου. Από το γερμανικό περιοδικό Σπίγκελ το αντιγράψαμε και αυτό ίσως λέει πολλά […]
Υπάρχει η λαϊκή παροιμία η οποία στην παρούσα περίπτωση είναι σοφή -όπως όλες οι παροιμίες βέβαια- και η οποία λέει «ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουν οι Ευρωπαίοι» που μέσα σε αυτούς λογικά και φυσικά είμαστε και εμείς.
Οι Έλληνες έχουν πολλά προτερήματα αλλά έχουν και πολλά ελαττώματα. Και αυτό που καλλιεργείται επί πολλά χρόνια, από την αρχαιότητα και μέχρι σήμερα, είναι ότι μιλάμε και είμαστε υπερήφανοι για τα προτερήματά μας αλλά δεν μιλάμε και δεν διορθώνουμε τα ελαττώματά μας. Και αυτό είναι το μεγάλο λάθος.
Δεν υπάρχει κανένας σήμερα που να πιστεύει ότι πάμε καλά. Χρωστάμε, μας ζορίζουν οι δανειστές, ξαναπαίρνουμε δάνεια, τα χρωστάμε κι αυτά, κάνουμε διακανονισμούς, επιμηκύνσεις χρέους, μειώσεις τόκων, αλλά το χρέος είναι χρέος, η χρεοκοπία είναι μπροστά μας και αν δεν πληρώσουμε «έτσι, αλλιώς, αλλιώτικα ή και Πασαλιμωνιώτικα» όπως λέει το άσμα θα πάθουμε αυτό που […]
Οι παλιοί ασφαλώς θα θυμούνται την ωραία διαφήμιση για το κονιάκ Μεταξά. Ομολογουμένως ήταν ωραία την παλιά εκείνη εποχή. Αλλά άλλαξαν οι εποχές, άλλαξαν οι διαφημίσεις, άλλαξαν και οι άνθρωποι. Αυτά που άλλοτε γοήτευαν ή συγκινούσαν τους ανθρώπους της τέχνης, της επιστήμης αλλά και τους εργάτες ακόμα, με το σκληρό μεροκάματο του τρόμου,
Αυτό το πολιτικό παιχνίδι του διπολισμού της συντηρητικής δεξιάς από τη μια πλευρά και της αριστεράς και της προόδου από την άλλη, με μεσολαβητή και ακροβάτη το κέντρο μιας κάποιας παράταξης, που επειδή δεν μπορεί να προσγειωθεί στην πολιτική σκηνή και να επιβληθεί στον κομματικό περίγυρο αναγκάζεται να το παίζει κεντροαριστερά και κεντροδεξιά παράταξη,
Δημοψήφισμα!!Aποφασίζουμε εμείς ή άλλοι για μας πριν από μας; Ωραία η κουβέντα και η συζήτηση περί δημοψηφίσματος. Έχουν το αλάτι και πιπέρι της προπαγάνδας, έχουν το άρωμα της γεύσης της δημαγωγίας, άλλοι τα παίρνουν στα σοβαρά διότι έτσι τους βολεύει, άλλοι διαφωνούν είτε γιατί βλέπουν μακρύτερα, καθαρότερα και για λόγους αντίδρασης.
Ξεκινάμε από το παραμύθι το οποίο διδάσκει αλλά και νουθετεί ταυτόχρονα. Κάποτε ρώτησαν την καμήλα: «Ποιος δρόμος σου αρέσει; Ο ανήφορος ή ο κατήφορος» και εκείνη απάντησε: «χάθηκε ο ίσιος ο δρόμος;» Η ευθεία είναι συντομοτέρα πάσης άλλης γραμμής λένε όσοι ασχολούνται με τα μαθηματικά.
Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά Ο λαός όμως ξεχνά τι σημαίνει αριστερά Ο λαός βαδίζει και παραμιλά Ο ανασχηματισμός έγινε και μάλιστα με αρκετή εχεμύθεια και πολύ μαεστρία μέχρι την τελευταία στιγμή. 45 είναι οι νέοι υπουργοί και υφυπουργοί (η προηγούμενη κυβέρνηση είχε 41) εκ των οποίων οι 13 είναι στελέχη του ΠΑΣΟΚ. […]