Ένας πολίτης που τόλμησε να καταγγείλει δημόσια την κακοποίηση ζώων στην Αγιάσο, βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπος με βανδαλισμούς, απειλές και την απόλυτη αδιαφορία των Αρχών.
Πριν από λίγες εβδομάδες, στάθηκε απέναντι σε ένα κατεστημένο που για χρόνια σιωπούσε ή επευφημούσε τη βίαιη εκμετάλλευση των ζώων στα πανηγύρια. Μαζί με εκατοντάδες συμπολίτες του, κατέθεσε υλικό – φωτογραφίες και βίντεο – που αποκάλυπταν πρακτικές κακοποίησης αλόγων στο πανηγύρι του Προφήτη Ηλία στην Αγιάσο: άλογα να σέρνονται πάνω σε σπασμένα γυαλιά, να «χορεύουν» σε περιορισμένους χώρους, να τους δίνεται αλκοόλ, να εκτίθενται σε εκκωφαντική μουσική και πλήθη σε κατάσταση μέθης. Ένα βίντεο έκανε το γύρο του διαδικτύου και προκάλεσε κατακραυγή. Εκείνος το υπέγραψε.
Και από τότε, πληρώνει το τίμημα.
Την Τετάρτη, ο κ. Ψυρούκης ξύπνησε για να βρει το τζάμι του συνοδηγού στο αυτοκίνητό του σπασμένο. Δεν είναι η πρώτη φορά που δέχεται απειλές – το έχει καταγγείλει στην Αστυνομία. Όμως, τίποτα δεν έγινε. Ο ίδιος δηλώνει:
«Ήμουν χθες το βράδυ στο Αστυνομικό Τμήμα Αγιάσου. Τους έλεγα τις απειλές που δεχόμαστε. Και για άλλη μια φορά… δεν έκαναν τίποτα.»
Δεν είναι απλά ένα παράπονο. Είναι κατηγορία απέναντι σε έναν κρατικό μηχανισμό που συχνά σιωπά, αδρανεί ή αδιαφορεί, όταν πολίτες ζητούν προστασία απέναντι στον εκφοβισμό. Είναι μια κραυγή για βοήθεια που χάνεται στα συρτάρια της γραφειοκρατίας.
Αυτό είναι το κράτος δικαίου;
Το πιο ανησυχητικό δεν είναι το σπασμένο τζάμι. Είναι το ξεκάθαρο μήνυμα που στέλνεται στην κοινωνία:
Όποιος τολμά να μιλήσει, όποιος καταγγείλει, όποιος σηκώσει κεφάλι απέναντι στην αυθαιρεσία – μένει μόνος.
Η καταγγελία για την κακοποίηση των αλόγων έχει φτάσει στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Μυτιλήνης. Συνυπογράφεται από 637 πολίτες, με 30 αποδεικτικά βίντεο και φωτογραφίες. Και όμως, καμία προστασία δεν έχει δοθεί μέχρι στιγμής σε αυτόν που έφερε την υπόθεση στο φως.
«Τα πανηγύρια μας δεν είναι αυτά. Αυτή είναι όμως η παιδεία μας.»
Η φράση του Ηλία Ψυρούκη δεν στοχεύει μόνο στους υπεύθυνους της κακοποίησης, αλλά στον πυρήνα της κοινωνικής συνενοχής. Στην παιδεία που επιτρέπει σε «έθιμα» να γίνονται προπέτασμα βαρβαρότητας. Στην κοινωνία που ανέχεται ή φοβάται να αντιδράσει.
