Το μεγαλύτερο πρόβλημα της γυναίκας που ζει στην Ελλάδα παραμένει ακριβώς αυτό: ότι είναι γυναίκα και ζει στην Ελλάδα. Κι αυτό σημαίνει πως μια μέση γυναίκα που θέλει να γίνει μητέρα και στηρίζεται οικονομικά μόνο στις δυνάμεις της, κι όχι στον πρίγκιπα του παραμυθιού ή σε γονείς, έρχεται αντιμέτωπη με τη δυσκολία να επιβιώσει λόγω χαμηλών μισθών. Επιπλέον, καλείται να αποδείξει το ακατόρθωτο. Δηλαδή να ξεχνά πως έχει παιδί όταν βρίσκεται στη δουλειά, για να θεωρείται μάχιμη.
Το έχουμε δει να συμβαίνει σχεδόν παντού. Εργαζόμενες μητέρες να μιλούν χαμηλόφωνα όταν παρουσιάζεται κάποια ανάγκη στο σπίτι τους για να μη θεωρηθούν «προβληματικές». Το άλλο μεγάλο πρόβλημα για τη γυναίκα στην Ελλάδα είναι η φωνή της δικής της μητέρας μέσα της. Η φωνή αυτή συνήθως τη βγάζει σε λάθος δρόμους, βαρετούς και παραδοσιακούς. Κι αυτό ενθαρρύνεται από μια κοινή γνώμη που συνεχίζει να επικροτεί παρωχημένα πρότυπα της Bibi-bo, που κανονικά θα έπρεπε να είναι σε μουσεία.
