Όταν θέλεις να επενδύσεις πάνω σε μία επιχείρηση, πρώτα – πρώτα θα πρέπει να έχεις έτοιμο κεφάλαιο. Άσε κατά μέρους τις ιδέες περί δανεισμού από τους Τ… Τ… Τοκογλύφους (βλέπεις, σου έβαλα κεφαλαίο Τ, για να καταλάβεις για ποιους τοκογλύφους μιλώ). Απαραίτητη προϋπόθεση για το στήσιμο της επιχείρησής σου, είναι και η καλή γνώση του […]
Ψιλοανατριχιάζει η κυρά μου όταν ακούει να λέω «ρετσέτα». Έχει, λέω πειράζοντας τη, ένός είδους …ακουστική αλλεργία σε ορισμένες ιδιοσυχνότητες, αλλά τότε γιατί δεν ανατριχιάζει με την «πετσέτα», την «καρπέτα», «φαλτσέτα» και …«φασκελοκουκούλωσέ τα»; «Περίεργο…», λέω, συνεχίζοντας το κρύο μου πείραγμα. Εκείνη όμως ξέρει πολύ καλά τι λέει. «Ωχ», σκέφτεται, «πάλι αυτό το βρώμικο μπακαλοτέφτερο […]
«Όποτε, ρε παιδί μου, πάω να …προκόψω, έρχεσαι και …μου τη σπας. Τι είναι προκοπή; Ο ύπνος όταν νυστάζεις. Υπάρχει μεγαλύτερη ευλογία; Τι είναι προκοπή; Να τρως όταν πεινάς. Να μπορείς και να έχεις. Όταν πρόκειται και για καλό φαΐ, ουυυυυ… Ζωώδη πράγματα. Μαμ, Νάνι, Κοκό (γιατί όχι;). Επειδή όμως «ο άνθρωπος είναι φύσει πολιτικόν […]
Όταν πρόκειται να γίνει κάποια εκδήλωση, το πρώτο που χρειάζεται είναι ο σχεδιασμός. Χίλιες δυο λεπτομέρειες πρέπει να σκεφτούν οι διοργανωτές. Από δημοσιοποίηση και προετοιμασία του χώρου, μέχρι το χρονοδιάγραμμα παρουσίασης, το δυναμικό των παρουσιαστών, ακόμα και τα …κεράσματα. Μετά όλη αυτή την προεργασία, είτε για πολιτιστικό δρώμενο πρόκειται, είτε για …πολιτικό, είτε για παιδικά […]
Είναι η σημερινή Μυτιλήνη ολόιδια με την περυσινή; Τη βρίσκεις καλύτερη ή, μήπως, χειρότερη; Εσύ τι λες, μοναδικέ μου αναγνώστη; Αν ρωτήσεις εμένα, θα σου απαντήσω …διπλωματικά: «Σε ποιον τομέα;» Και, μα την αλήθεια, τα πράγματα του σώματος του άστεως πάνε …έτσι κι έτσι.
Μπορεί να μας ξεγελάει το Πάσχα που φέτος είναι νωρίς, πάντως πρέπει να το καταλάβουμε ότι ακόμα δεν χτύπησε η ανοιξιάτικη καμπάνα. Βροχερός χειμώνας, μοναδικέ μου αναγνώστη. Σαπίσαμε στη βροχή. Αυτά, βεβαίως, τα λέμε εμείς οι …αστοί.
Μερικές φορές προβληματίζομαι, αν είναι καλύτερη μια μακρά προεκλογική περίοδος ή μια πιο σύντομη, αλλά τόσο σύντομη, μοναδικέ μου αναγνώστη, ανάμεσα σε δύο περιόδους γιορτών, δεν μας ξανάτυχε. Ποιων γιορτών; Μα, του Άγιου Δωδεκαήμερου και της Αποκριάς.
Είσαι δάσκαλος; Έμπα στη θέση του μαθητή. Είσαι μαγαζάτορας; Έμπα στη θέση του πελάτη. Είσαι πολιτικός; Έμπα στη θέση του πολίτη. Καλά, άσε το τελευταίο… Πάντως δουλεύει, ας υπάρχουν και ορισμένα παραδείγματα κάπως …άστοχα. Έτσι, μερακλή μου Σίτυ Ινσπέκτορ, ξεκίνησα για ένα ινσπέξιον του …τομέα σου, ως μοναδικός σου αναγνώστης, να δω με τα μάτια […]
Χτυπάν τα σήμαντρα, χτυπάνε οι καμπάνες, χτυπάει κι η καρδούλα μας με το σεισμό που τον ξεχνάμε γρήγορα κι ύστερα πάλι ο καθένας «στη δουλειά του» ή στην ξάπλα του. Χτυπά και η στάμνα στη βρύση και πάλι γλιτώνει το σπάσιμο, αλλά μία θα είναι η …φαρμακερή που θα την κάνει να …δακρύσει.
Πολύ το διασκεδάζω με τις Λιόστρες, μοναδικέ μου αναγνώστη, κάθε φορά που θέλοντας να σπάσω την ένταση, τις ξεσηκώνω με μία παρατήρηση πάνω στη γυναικεία φύση. Εκεί να δεις πώς τσιμπάνε κι εξανίστανται, πώς το γυρίζουν στην αντεπίθεση και πώς πάνε να παρασύρουν σε θέσεις μάχης τους Λιόστες με τις μπηχτές ως και τις κατηγόριες […]