Το «Βόρεια-Βορειοανατολικά», κυκλοφορεί το 7ο τεύχος του αφιερωμένο στη γενιά του 1920.

Εμπνευσμένο από τις ανησυχίες και τους δημιουργικούς ορίζοντες των ανθρώπων που ζουν και βιοπορίζονται στη Λέσβο, ανθρώπων διαφορετικών καταβολών και προσανατολισμών, το «Βόρεια-Βορειοανατολικά», κυκλοφορεί το 7^ο τεύχος του αφιερωμένο στη γενιά του 1920.

(Ακολουθεί απόσπασμα από το ημείωμα της συντακτικής ομάδας)

Η ιστορία αυτού του τεύχους είναι η ιστορία μιας αποτυχίας. Ξεκινήσαμε με τη φιλοδοξία να φτιάξουμε ένα τεύχος που θα ήταν αφιερωμένο σ’ εκείνη τη γενιά των ανθρώπων που εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920. Είτε λίγο πριν, μεσούντος του Ελληνοτουρκικού Πολέμου, είτε κατά την Καταστροφή και στον απόηχο αυτής. Αυτή η γενιά ανθρώπων μεγάλωσε μέσα στην πνιγηρή ατμόσφαιρα της πανωλεθρίας του 1897· πέρασε την εφηβεία της μέσα στην ατμόσφαιρα της εθνικιστικής ανάτασης που έφεραν οι ιμπεριαλιστικού τύπου επιτυχίες του ελληνικού αστισμού κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών· βίωσε στο πετσί της τις συνέπειες του Διχασμού (συνέπειες που ακόμη οριοθετούν μ’ έναν τρόπο τον δημόσιο βίο στην Ελλάδα)· με το που ενηλικιώθηκε, έχασε τη ζωή της στα χαρακώματα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ή, στον απόηχο αυτού, αρρώστησε μαζικά και πέθανε από την παγκόσμια πανδημία ισπανικής γρίπης· βίωσε τη συντριβή του κρατικού φαντασιακού που εξέθρεψε τον ελληνικό πολιτικό βίο κατά τον πρώτο αιώνα ύπαρξης του ελληνικού κράτους. Κυρίως, αυτή η συντριβή του φαντασιακού του ελληνικού εθνικισμού στις στάχτες της Σμύρνης, υπό το αδιάφορο βλέμμα των ναυτών και των στρατιωτών του ευρωπαϊκού και υπερατλαντικού αστισμού, επέφερε μια τρομακτικών διαστάσεων κρίση ταυτότητας που οι εικοσάχρονοι-εικοσιπεντάχρονοι νέοι της δεκαετίας του 1920 κλήθηκαν να διαπραγματευτούν.

Το θέμα του τεύχους αυτού θα ήταν το πως έγινε –ή δεν έγινε– η διαπραγμάτευση αυτή. Αυτό θα επιδιώκαμε να κάνουμε αν δεν αποτυγχάναμε τόσο οικτρά. Γιατί όμως αποτυγχάναμε κατ’ επανάληψη να διαπραγματευτούμε το θέμα μας; Γιατί οι συνεργάτες και οι συνεργάτισσες δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν; Γιατί εμείς οι ίδιοι δεν μπορούσαμε να φέρουμε εις πέρας αυτήν την αναζήτηση; Ήταν μόνο η πολιτική βία που ασκήθηκε πάνω στα σώματα και στις ψυχές μας κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού; Σίγουρα συνετέλεσε, αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Ίσως η βασικότερη παράμετρος να ήταν ότι όλοι και όλες μας αισθανόμασταν απόκοσμα οικεία με αυτή τη «γενιά του 1920». Βιώσαμε, άλλωστε, κι εμείς ανάλογες μετατοπίσεις κρατικού φαντασιακού: η «ισχυρή Ελλάδα» του 2000-2004 θάφτηκε κάτω από τα μπάζα του χρέους ως πολιτικής κρατικού εξανδραποδισμού, πνίγηκε στα απόνερα της εγχώριας και παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, η επίπλαστη μεταπολιτευτική συναίνεση ξεμπροστιάστηκε απ’ την είσοδο των ναζιστών στην ελληνική Βουλή. […]

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΔΟΚΙΜΙΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΥΝΕΖΗΣ, ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΟΡΡΕ,

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΤΟΥΒΕΛΑΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΟΝΔΡΟΣ

ΠΟΙΗΜΑΤΑ – ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ: ΝΑΝΣΥ ΑΓΓΕΛΗ, Ζ. Δ. ΑΪΝΑΛΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΥΝΕΖΗΣ,

Α. ΕΠΙΘΕΤΗ, ΝΙΚΟΛΑΣ ΕΥΑΝΤΙΝΟΣ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΖΗΣΑΚΗ,

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Κ., Δ. Μ., ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΤΙΝΗΣ,

ΒΑΛΑΝΤΗΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ, ΕΥΤΥΧΙΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ,

ΝΑΤΑΣΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ,

ΠΑΝΟΣ ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΤΤΑΚΟΣ,

ΕΛΕΝΑ ΠΟΛΥΓΕΝΗ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΡΕΒΕΔΟΥΡΑΚΗΣ,

ΣΑΜΣΩΝ ΡΑΚΑΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΙΟΥΚΑ, ΝΙΚΟΣ ΣΦΑΜΕΝΟΣ

ΚΟΜΙΞ: ΕΛΕΝΗ ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ