Search

Αποκαλυπτικές προθέσεων, οι θέσεις των Ευρωπαίων για το μεταναστευτικό

Έναν διάλογο αποκαλυπτικό θέσεων, προθέσεων και αντιλήψεων για το μεταναστευτικό και προσφυγικό πρόβλημα, άνοιξε ο αρμόδιος  επίτροπος Δημήτρης Αβραμόπουλος,  ανακοινώνοντας στις Βρυξέλλες την νέα ευρωπαϊκή πολιτική για τη μετανάστευση.

Έχει ενδιαφέρον η πρόβλεψη για κατανομή στα κράτη-μέλη της ΕΕ των μεταναστών που χρήζουν ασύλου, με βάση ποσοστώσεις, ώστε να μειωθεί η πίεση που ασκείται σε χώρες όπως η Ελλάδα, η Ιταλία και η Μάλτα, που σήμερα σηκώνουν το κύριο βάρος. Η Επιτροπή πρότεινε επίσης ένα πανευρωπαϊκό πρόγραμμα επανεγκατάστασης 20.000 μεταναστών σε όλα τα κράτη – μέλη, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε χώρας, όπως η κατάσταση της οικονομίας και τα ποσοστά της ανεργίας. Με απλά λόγια, οι χώρες που έχουν ισχυρότερες οικονομίες και χαμηλότερη ανεργία καλούνται να υποδεχτούν κάποιους μετανάστες και πρόσφυγες, ώστε να μην πέφτει το βάρος σε ασθενέστερους εταίρους.  Το πρόγραμμα αυτό θα χρηματοδοτηθεί με επιπλέον 50 εκατομμύρια Ευρώ φέτος και το 2016.

Η Ευρωπαϊκή Ατζέντα Μετανάστευσης προβλέπει επίσης την ενεργοποίηση μηχανισμού επείγουσας κατάστασης για τη στήριξη των κρατών- μελών που αντιμετωπίζουν αιφνίδια εισροή μεταναστών. Κάτι που αναμένεται να αποτελέσει σημαντική βοήθεια για την Ελλάδα και την Ιταλία, που κατακλύζονται από απελπισμένους ανθρώπους.

Προβλέπεται  επίσης η ενίσχυση των μηχανισμών ελέγχου στα ευρωπαϊκά σύνορα, όπως είναι οι επιχειρήσεις Frontex, Triton, Poseidon και η αρωγή σε χώρες διέλευσης, όπως η Τουρκία, η Ιορδανία και ο Νίγηρας, για την εξάρθρωση των δικτύων των διακινητών.

Σε θεωρητικό επίπεδο κανένας δεν μπορεί , σε πρώτη ανάγνωση, να εκφράσει αντιρρήσεις, αφού φαίνεται πως καταρτίζεται ένα πρόγραμμα συνολικής προσέγγισης του προβλήματος. Όμως από την στιγμή που οι προτάσεις της επιτροπής έπεσαν στο τραπέζι, άρχισαν και οι παρασκηνιακές προσπάθειες υπονόμευσής τους.

Τα πρώτα πυρά έπεσαν από την Βρετανία. Η υπουργός Εσωτερικών Τερέζα Μέι άσκησε  κριτική εναντίον της προσέγγισης της ΕΕ για την ανάσχεση της μεταναστευτικής ροής , λέγοντας πως αν δεν υπάρξει πρόβλεψη για αναγκαστική επιστροφή των οικονομικών μεταναστών στις χώρες προέλευσης, οι Ευρωπαίοι ενθαρρύνουν τις μετακινήσεις. Η τοποθέτηση αυτή μας επιτρέπει να πούμε ότι η Βρετανία προτιμά να κρύβει το πρόβλημα κάτω από το χαλί, από τη στιγμή που αναγνωρίζει την οικονομική ανέχεια ως λόγο μετανάστευσης, αλλά αρνείται να υποδεχτεί ανθρώπους που εκπατρίζονται υπό την πίεση της ανεργίας και  της φτώχειας . Κάτι που προφανώς δεν έχει καμία σχέση με την έννοια της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.

Η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Φεντερίκα Μογκερίνι δήλωσε επίσης ότι «κανένας πρόσφυγας ή μετανάστης που διασώζεται στη θάλασσα δεν θα στέλνεται πίσω χωρίς την θέλησή του».

Η Βρετανίδα υπουργός Εξωτερικών, Τερέζα Μέι, φρόντισε να επικρίνει και αυτή την τοποθέτηση, λέγοντας ότι “μία τέτοια προσέγγιση θα χρησίμευε μόνο ως ένας αυξημένος παράγοντας έλξης στη Μεσόγειο και θα ενθάρρυνε περισσότερους ανθρώπους να θέσουν τις ζωές τους σε κίνδυνο”.

Η Βρετανία ανακοίνωσε – πριν ακόμα παρουσιαστούν οι προτάσεις της Επιτροπής για το μεταναστευτικό- ότι δεν θα εφαρμόσει οποιοδήποτε σχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τον καταμερισμό των μεταναστών με βάση ποσοστώσεις σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Το Λονδίνο προτιμά να επικεντρωθούν οι προσπάθειες στην αντιμετώπιση των διακινητών.  “Πρέπει και θα αντισταθούμε στις εκκλήσεις για υποχρεωτική επανεγκατάσταση ή μετεγκατάσταση μεταναστών ανά την Ευρώπη. Μία τέτοια προσέγγιση απλώς θα ενίσχυε τα κίνητρα για τις εγκληματικές συμμορίες να συνεχίζουν να ασκούν το κακό τους έργο”, δήλωσε η Τερέζα Μέι , τονίζοντας την προτίμηση του Λονδίνου στην κατασταλτική πολιτική και όχι στην ανθρωπιστική προσέγγιση. Το Λονδίνο δεν εκπλήσσει, αφού ουδέποτε η βρετανική πολιτική διακρινόταν από ανθρωπιστική διάθεση. Μάλλον κυνισμό απέπνεε.

Σε κάθε περίπτωση αναμένεται με ενδιαφέρον και η στάση του άξονα των χωρών του βορρά, δηλαδή των δορυφόρων της γερμανικής πολιτικής, που είναι σε σαφώς καλύτερη θέση από τις χώρες του νότου, που σηκώνουν το κύριο βάρος του μεταναστευτικού. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι αντιδράσεις τους θα είναι αν όχι αρνητικές, τουλάχιστον επιφυλακτικές και ίσως υπονομευτικές της νέας πολιτικής. Αλλά και αυτό δεν πρέπει να εκπλήσσει. Για τις αναπτυγμένες οικονομίες, σημασία έχουν οι αριθμοί και όχι οι άνθρωποι.