Search

Mahabharabbit: Μια παράσταση… απέραντη αγκαλιά!

Πάνω από 60 άνθρωποι διαφορετικών ηλικιών (4-60+ ετών) και καταγωγών ανέβηκαν στη σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου την Παρασκευή όπου μέσω της μουσικής, του σωματικού θεάτρου, των κατασκευών και της τέχνης της μεταποίησης (upcycling) μας μετέφεραν σε έναν άλλο κόσμο, φτιαγμένο από αλληλεγγύη, αλληλοσεβασμό και αγάπη για η φύση. Με την υποστήριξη του Κέντρου MOSAIK και της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λέσβου, δύο διαπολιτισμικές χορωδίες της Λέσβου, ένα Bodypercussion σύνολο από Τουρκία, καλλιτέχνες από εδώ κι από αλλού, παιδιά και ενήλικες έχτισαν μια παράσταση που συγκίνησε τους θεατές του Δημοτικού Θεάτρου που ήταν ασφυκτικά γεμάτο όπως και στην περσινή παράσταση της σειράς καλλιτεχνικών δράσεων “Balance&Harmony”, «Όπερα Βαβέλ».

Φωτό: Σπύρος Μ. Παυλής

“Το έργο μας είναι διαπολιτισμικό στην ουσία του γιατί υπερβαίνει σύνορα πολλαπλά: σύνορα γλωσσών, πολιτισμών, γενεών, τεχνών-καλλιτεχνικών πεδίων, μεταξύ σκηνής και θεατών, μεταξύ επαγγελματιών και ερασιτεχνών. Το να ενθαρρύνουμε τους συμμετέχοντες να βιώσουν την τέχνη απολύτως εμπειρικά και ζωντανά σε δημιουργικό διάλογο με τη σύγχρονη ανθρώπινη κρίση ήταν το βασικό κίνητρό μας για το όλο εγχείρημα”,λένε οι συντελεστές

Σχόλιο: Στέλιος Κραουνάκης

 

“Mahanharabbit Μια παράσταση απέραντη αγκαλιά

φτιαγμένη από ανθρώπους που ζουν στη Λέσβο με περίσσευμα αγάπης και κατανόησης, καλλιτέχνες επαγγελματίες και ερασιτέχνες, αναμεμειγμένους όλοι μαζί.

Από πρόσφυγες που έχουν την ευκαιρία να βγουν στη σκηνή και να συμμετέχουν σε κάτι συλλογικό, μιλώντας στη γλώσσα τους και απαντώντας με θέατρο, τραγούδι και χορό στις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης της Μόριας και το αίσθημα του ανεπιθύμητου από μεγάλο μέρος της τοπικής κοινωνίας.

Από παιδιά αγγελάκια που τόσο αποφασιστικά συντονίστηκαν με το μαγικό αερόστατο, βρήκαν ξανά τη φωνή τους και συνέχισαν το τραγούδι τους,

Από την ομάδα body percussion από φίλους από την Τουρκία που ένωσαν το κοινό με την παράσταση καθοδηγώντας τους έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα μουσικό ηχητικό κλίμα με χτυπήματα χεριών και ποδιών σ’ ένα εναλλασσόμενο ρυθμό.

Μόνο αγάπη και θαυμασμός για τους δεσμούς που δημιουργούν τέτοιες σπάνιες και ανοιχτόκαρδες παραστάσεις, καλοφτιαγμένες και με τέτοια κοινωνική προσφορά.

Τα λόγια δεν απεικονίζουν την πλημμυρίδα των αισθημάτων που δημιούργησαν όλοι αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι”