Search

Η ιστορική οικοτεχνία κεραμικής Κουρτζή στον κατάλογο της UNESCO

 

Η οικοτεχνία κεραμικής Κουρτζή, με τα 200 χρόνια καταγεγραμμένης ιστορίας, από την γραφική ορεινή κωμόπολη Αγιάσο της Λέσβου, έγινε το πρώτο στοιχείο κεραμικής τέχνης διεθνώς που εντάχθηκε στον κατάλογο της UNESCO με μνημεία άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς.

“Χθες ήταν μια μεγάλη μέρα για την ελληνική κεραμική παράδοση. Μέρα διεθνούς αναγνώρισης γενικά για τη συμβολή της Λέσβου σε αυτή και ύψιστης τιμής για την οικογένεια Κουρτζή ειδικότερα” σημειωνει ο Νικολας Κουρτζής.

 

“Είναι μια τεράστια επιτυχία με διεθνή ακτινοβολία, που οφείλεται στις συστηματικές προσπάθειες των Ελπίδα Κουρτζή, Ηλία Κουρτζή, Ελένη Νικολάου και Νίκου Λιάρου Kourtzi. Τους αξίζουν συγχαρητήρια. Χάρη στις προσπάθειες αυτές, ο Δήμος Λέσβου και η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου μόλις απέκτησαν άλλο ένα ισχυρό εργαλείο προβολής της Λέσβου ως κόμβου πολιτιστικής δημιουργίας”.

Το δελτίο τύπου του Υπουργείου Πολιτισμού αναφέρει συγκεκριμένα:

«Η Κεραμική Κουρτζή ιδρύθηκε από τον Παναγιώτη Κουρτζή στην Αγιάσο της Λέσβου, στην Ελλάδα – σύμφωνα με καταγεγραμμένα στοιχεία – το 1820. Ξεκίνησε σαν οικοτεχνία και εξελίχθηκε τον 20ό αιώνα στη φημισμένη βιοτεχνία. Εδώ και 200 περίπου χρόνια οι έξι γενιές Κουρτζήδων έδωσαν περισσότερους από σαράντα τεχνίτες και μαστόρους στην τέχνη της κεραμικής, της αγγειοπλαστικής, της κατασκευής και διακόσμησης αγγείων. Σήμερα, οι σύγχρονοι εκπρόσωποι της οικογενειακής παράδοσης προσπαθούν να μπολιάσουν την τεχνογνωσία της κεραμικής με τη σύγχρονη τέχνη.»

Μέσα από την δημοσιογραφική περιπλάνησή μας με το περιοδικό Vitage Λέσβος είχαμε την τύχη και την τιμή να γνωρίσουμε από κοντά τον κύριο Ηλία που μας έδωσε μια σημαντική μαρτυρία της εποχής για την κεραμική Τέχνη.

«Οι Κουρτζήδες είναι η μόνη ίσως οικοτεχνία στην Ελλάδα, στη Λέσβο που μετρά αδιάλειπτα έξι γενιές αγγειοπλαστών», μου εξηγεί ο κύριος Ηλίας «Σίγουρα υπήρχε και νωρίτερα αγγειοπλαστική στην Αγιάσο. Όμως με στοιχεία η ιστορία ξεκινά από την επιγραφή που έχουμε στην εικόνα του ‟ευλογημένου σιναφιού των τσουκαλάδων, δαπάνη της Αγιάσου 1870ˮ. Έτσι κι εγώ από μικρό παιδάκι γεννήθηκα μέσα στον πηλό. Η μάνα βοηθούσε τον πατέρα μου, που μαζί με τις θείες και τους γαμπρούς, που ήταν οι περισσότεροι τεχνίτες, έκαναν όλοι κεραμικά”

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Γιώργος Ιορδάνου@Copyright Politikalesvos.gr