Search

Φραπέ, τσιγάρο και ξενοφοβία. Τα ελληνικά “χούγια” από την πλευρά των μεταναστών

 Γράφει η Μελπομένη Μαραγκίδου

 

Για όσους έχουν μεγαλώσει στην Ελλάδα, πολλά πράγματα στην καθημερινότητα, δεν προκαλούν έκπληξη. Όμως υπάρχουν απλές καθημερινές συνήθειες, που σε κάποιον που δεν έχει μεγαλώσει με την ελληνική κουλτούρα αλλά μεταναστεύει στην Ελλάδα, μπορεί να φαντάζουν σοκαριστικές.

Από το πόσες φορές επαναλαμβάνουμε τη λέξη «μαλάκας» μέχρι το ότι δεν μπορείς να πετάς χαρτί στη λεκάνη της τουαλέτας. Ρώτησα μερικούς μετανάστες στην Ελλάδα ποιο είναι το πρώτο πράγμα που τους σόκαρε στην ελληνική κουλτούρα όταν έφτασαν στην Ελλάδα. Ορίστε τι μου είπαν.

Omaira, δημοσιογράφος, Πακιστάν / Ηνωμένο Βασίλειο

Όταν μετακόμισα εδώ, νόμιζα ότι μου έκανε πλάκα ο άντρας μου όταν μου είπε ότι δεν μπορώ να πετάω το χαρτί μέσα στη λεκάνη της τουαλέτας. Άρχισα να γελάω, μέχρι που συνειδητοποίησα ότι το έλεγε σοβαρά. Γενικά, αυτό που με σόκαρε περισσότερο για την Ελλάδα ήταν ότι περίμενα να είναι πιο ευρωπαϊκή. Οι τρελοί χρόνοι αναμονής για να κάνεις μια δουλειά στις δημόσιες υπηρεσίες, ότι όλα γίνονται σε χαρτί και όλες αυτές οι αναθεματισμένες μπλε σφραγίδες που χρειάζονται όλα τα έγγραφα, τα τρία αντίγραφα για κάθε αίτηση, ήταν μία πραγματική έκπληξη αν έχεις ενηλικιωθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο όπου όλα είναι πιο γρήγορα και αποτελεσματικά. Επίσης, στην αρχή έβρισκα το μακιγιάζ και το ντεκολτέ στους παρουσιαστές ειδήσεων ξεκαρδιστικό, όπως και  τους τσακωμούς στα τηλεοπτικά παράθυρα. Ήλπιζα να επιστρέψω στη φάση που δεν καταλάβαινα τι έλεγαν. Επιπλέον, το πόσο καλοντυμένες είναι οι γυναίκες σε σχέση με το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν επίσης ένα σοκ. Νομίζω ότι οι περισσότεροι Έλληνες με περνούσαν για άστεγη όταν πρωτομετακόμισα εδώ.

ΚΑΦΈΣ

Τέλος, το κάπνισμα. Παντού, όλη την ώρα, παρά την απαγόρευση, ακόμη κι αν υπάρχουν παιδιά γύρω, όλοι καπνίζουν. Και οι συναντήσεις για καφέ που κρατούν τρεις ώρες. Πραγματικά δεν μπορούσα να το καταλάβω στην αρχή – πώς μπορείτε να πιείτε ένα μονό καφέ για τρεις ολόκληρες ώρες; Πλέον έχω υιοθετήσει κι εγώ τη συνήθεια σε σημείο που τώρα, όταν επισκέπτομαι τους φίλους μου στο Ηνωμένο Βασίλειο, η ταχύτητα με την οποία πίνουν τον καφέ τους μου φαίνεται εντελώς παράξενη. Χαλαρώστε! Έχουμε ακόμα 2,5 ώρες!

 Euan, καθηγητής χορού, Κέιπ Τάουν

Ήταν τέλη της δεκαετίας του ’80 όταν ήρθα στην Ελλάδα. Από το αεροπλάνο ήδη άκουσα για πρώτη φορά τη λέξη «μαλάκας». Στο αεροδρόμιο το ίδιο. Στο δρόμο το ίδιο. Παντού ο ένας αποκαλούσε τον άλλον μαλάκα και δεν είχα ιδέα τι σημαίνει αυτή η λέξη. Πίστευα ότι είναι κάτι σαν «γεια» ή «καλημέρα». Όταν μου είπαν τι σημαίνει σοκαρίστηκα. Είναι δυνατόν να αποκαλείτε ο ένας τον άλλον μαλάκα συνέχεια; Το δεύτερο πράγμα που με σόκαρε στους Έλληνες είναι η υποκρισία. Τότε κατάλαβα γιατί αυτή η λέξη δεν μεταφράζεται σε καμία άλλη γλώσσα.

Electre, φοιτήτρια, Γαλλία

Οι Έλληνες δεν χορεύουν στα μπαρ και τα πάρτι. Αυτή είναι μόνο η απάντηση του τι με έχει σοκάρει στην Ελλάδα.

Katja, δημοσιογράφος, Σλοβενία

Νομίζω ότι η ελληνική κοινωνία είναι γενικά πολύ ρατσιστική και ξενοφοβική. Έχω πολλές εμπειρίες με Έλληνες που θεωρούσαν τους εαυτούς τους ανώτερους. Θεωρώ επίσης πολύ περίεργο το γεγονός ότι δεν έχουν κανένα απολύτως ενδιαφέρον να επισκεφθούν τις γειτονικές χώρες, καθώς η ιστορία των βαλκανικών κρατών είναι τόσο συνδεδεμένη με τη χώρα τους. Επίσης λυπάμαι όταν επισκέπτομαι τα κέντρα κράτησης όπου οι μετανάστες και οι πρόσφυγες είναι κλειδωμένοι πίσω από συρματοπλέγματα. Οι ντόπιοι δεν ενδιαφέρονται που οι μετανάστες είναι κλειδωμένοι σε ζεστά κοντέινερ, που εκτίθενται στην αστυνομική βία και στερούνται των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ακόμη και αν ζουν στην ίδια γειτονιά με εκείνους. Μερικές φορές αισθάνομαι ότι ζω στη Γερμανία του ’42. Ευάλωτοι μετανάστες που κρατούνται σε κέντρα κράτησης, όσο η καθημερινή ζωή των ντόπιων παραμένει ανέγγιχτη.

Dona, πωλήτρια, Αλβανία

Αυτό που μου έκανε εντύπωση όταν ήρθα τη δεκαετία του ’90 στην Ελλάδα είναι το φαίνεσθαι. Που όλοι έδιναν βάση στην εμφάνιση και όχι στην ουσία. Όταν ήρθαμε ήταν ο νεοπλουτισμός στα φουλ του. Δεν είχε σημασία να έχουν λεφτά, έπρεπε να το δείχνουν με τα ακριβά σπίτια και τα αυτοκίνητα. Αυτό με είχε σοκάρει τότε, και βλέπουμε σήμερα τα αποτελέσματα αυτής της νοοτροπίας.

Romain, bartender, Γαλλία

Αυτό που με σόκαρε περισσότερο είναι αυτή η αρχιτεκτονική κληρονομιά με τα μικρά σπίτια που είναι θαυμάσια, αλλά ερειπωμένα. Και ότι αντί να τα διατηρήσετε τα έχετε εγκαταλείψει. Αυτό δεν είναι μία κατάσταση που συμβαίνει μόνο λόγω της κρίσης, αλλά και λόγω της νοοτροπίας ότι οι άνθρωποι θέλουν να δαπανήσουν χρήματα σε νέα άψυχα διαμερίσματα, καθώς δεν θέλουν να πάρουν το ρίσκο και να μπλέξουν με πολύπλοκες γραφειοκρατικές διαδικασίες για να φτιάξουν ένα παλιό.

  

Afro, άνεργη, Πολωνία

Μου φαίνεται τραγική η σχέση που έχουν οι νέοι άνθρωποι με τους γονείς τους. Το ότι φεύγουν από το σπίτι τους στα 35 μόνο αν παντρευτούν. Ειδικά οι άντρες. Κι αυτό συνέβαινε και πριν την κρίση. Οι Έλληνες δεν έχουν την κουλτούρα της συγκατοίκησης. Πάνε από την μάνα στην γυναίκα τους και τις περισσότερες φορές δεν ξέρουν να επιβιώσουν μόνοι τους μέσα σε ένα σπίτι χωρίς την παρουσία γυναίκας. Είναι τραγικό.

Laurent, Producer, Λος Άντζελες

Με σόκαραν τα πολύ φτηνά ενοίκια. Μπόρεσα να νοικιάσω ένα διαμέρισμα το οποίο το έχει φτιάξει ο Λαζαρίδης, ο αρχιτέκτονας που έκανε τη μελέτη για το μνημείο του άγνωστου στρατιώτη. Είναι 210 τετραγωνικά μέτρα και το νοίκιασα για λιγότερο από 500 ευρώ. Κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να συμβεί σε καμία πόλη στην Ευρώπη.

 

 

Πηγή: Vice