Search

Ένα σχολείο-έργο τέχνης 92 ετών, χτυπημένο από τον Εγκέλαδο-Αυτοψία από τον Τ. Βέρρο

Το Σχολείο με την πλούσια εκπαιδευτική ιστορία δυστυχώς έχει υποστεί σημαντικές ζημιές από τον σεισμό της 12ης Ιουνίου του 2017. Όπως όμως δήλωσε ο νέος Δήμαρχος Δυτικής Λέσβου Ταξιάρχης Βέρρος που έκανε αυτοψία στον χώρο ή επίσπευση των εργασιών αποκατάστασής του, αποτελούν προτεραιότητα του.

Το σχολικό κτήριο, που φιλοξενεί την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση στον Πολιχνίτο, καταλαμβάνει περίπου 680 τ.μ. και αποτελείται συνολικά από 7 αίθουσες διδασκαλίας και ένα γραφείο (α΄ όροφος), 5 αίθουσες και ένα γραφείο (ισόγειο) από 2 υ­πόγεια. Σε 2 αίθουσες του ισογείου και σ’ ένα γραφείο φιλοξενείται το Νηπιαγωγείο της πόλης.

Αρχιτεκτονικά αποτελεί ένα διώροφο κτήριο με κεραμοσκεπή, πετρόχτιστο με ντόπια πέτρα (ερυθρός ανδεσίτης – ηφαιστιογενές πέτρωμα) – (περιοχές – λατομεία «Ράχτα» και «Ιαματικών πηγών»). Το σχέδιο είναι μοντέρνας αρχιτεκτονικής της πε­ριόδου του μεσοπολέμου. Τα υπόλοιπα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του (άμμος, ξυλεία κ.λ.π.) είναι επίσης ντόπιας προέλευσης. Όμορφη είναι επίσης η επένδυση των θυρών και των παραθύρων του από τη σκουρόχρωμη πέτρα. Εξαι­ρετική είναι και η εσωτερική διαρρύθμιση του κτηρίου με τις δύο ξύλινες εσωτερικές σκάλες, οι οποίες οδηγούν στον όροφό του.

Οι γνωστοί λιθοτόμοι (πετράδες) του Πολιχνίτου, Ηλίας Αλβανός και Ηλίας Τσολάκης, εργάστηκαν για την κατασκευή του μαζί με τον χτίστη Παναγιώτη Τσάτσο. Από το έτος 1931 στεγάζει τους μαθητές και τις μαθήτριες του Πολιχνίοτου που τους προηγούμενους αιώνες διδάσκονταν σε παλιά διδακτήρια και σε διάφορα οικήματα. Πρόσφατα έγιναν στο διδακτήριο επισκευαστικές εργασίες και διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση.

Το μήνυμα του Ταξιάρχη Βέρρου

“Αυτοψία σήμερα στο Δημοτικό Σχολείο Πολυχνιτου. Ένα εκπληκτικό κτίριο, χτυπημένο από τον σεισμό του 2017.Κλειστό από τότε με την διαδικασία αποκατάστασης στα πρώτα στάδια ακόμα δυστυχώς. Έχουν ανατεθεί οι μελέτες Η/Μ, τώρα θα ανατεθεί η στατική μελέτη και έπονται οι εγκρίσεις. Απόλυτη προτεραιότητα να τελειώσουν όλα όσο τον δυνατόν πιο γρήγορα. Μαζί με το στάδιο του Πολυχνιτου που βρίσκεται σε φάση δημοπράτησης είναι δύο έργα που τα οφείλουμε στα παιδιά μας. Αφήστε που δεν έχω καμία διάθεση να βλέπω τον παππού μου στον ύπνο μου να μου κουνάει το δάκτυλο και την μάνα μου να με ψέλνει δια ζώσης για το χωριό της”