Search

Δύο κι ο koukos

Το κουκούτσι της ελιάς, ένα βιο-απόβλητο, συνεχίζει τον κύκλο της ζωής του χάρη στη δημιουργικότητα και την έμπνευση των ιδρυτών μιας εταιρείας από την ακριτική Λέσβο.

Κανένα αλλο έπιπλο στην ιστορία του design δεν έχει συνδεθεί με τις κοινωνικές αλλαγές και την καινοτομία όσο το κάθισμα σε όλες του τις μορφές – πάγκος, πολυθρόνα, καρέκλα. Από τα ακριβά και φανταχτερά υλικά των καθισμάτων του 17ου και του 18ου αιώνα στις ξύλινες καρέκλες των πρώτων καφέ της Ευρώπης στα τέλη του 19ου αιώνα και στους πάγκους των εργοστασίων στην αυγή του 20ού αιώνα, κανένα άλλο έπιπλο δεν συμβαδίζει με την αλλαγή στη συλλογική νοοτροπία. Η αρχική σκέψη του Χρήστου Βερβέρη, αρχιτέκτονα εσωτερικών χώρων και product designer, και της Ειρήνης Μουτσογιάννη, marketing consultant με μεταπτυχιακή ειδίκευση στις καινοτόμες ιδέες, στην αειφόρο ανάπτυξη και στη βιωσιμότητα, ήταν να επανασυστήσουν με σύγχρονους όρους έναν παραδοσιακό, νησιωτικό πάγκο σαν αυτούς που συναντά κανείς σε ερημικά ξωκλήσια και καφενεία σε χωριά της Λέσβου.

dyo-ki-o-koukos0

«Σκεφτήκαμε πως πρόκειται για ένα έπιπλο με λιτή αισθητική που έχει εισχωρήσει στην καθημερινότητά μας από άλλες κουλτούρες, όπως το σκανδιναβικό design, και που όμως, δυστυχώς, έχει εκλείψει σαν παραγωγή στην Ελλάδα», σημειώνει ο 27χρονος Χρήστος Βερβέρης. «Αρχικά, δουλέψαμε με ξύλο και σύγχρονες τεχνικές συναρμολόγησης και στη συνέχεια αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε ένα νέο υλικό, το κουκούτσι της ελιάς, να το συμπιέσουμε και να το ομογενοποιήσουμε, ώστε να χρησιμεύσει ως πρώτη ύλη για έπιπλα, πλακάκια, πάγκους, μεγάλες  επιφάνειες και χρηστικά αντικείμενα», επισημαίνει η Ειρήνη Μουτσογιάννη. Η Λέσβος έχει συνολικά 11 εκατομμύρια ελαιόδεντρα, τονίζουν και οι δύο, αποφάσισαν λοιπόν να πειραματιστούν με ένα υλικό σε αφθονία, με ό,τι είναι αυτό που απομένει από την τελική έκθλιψη του πυρήνα της ελιάς.

Η ιδέα τους σχηματοποιήθηκε το καλοκαίρι του 2020 και τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου τα δύο παιδιά, με κοινή καταγωγή από το Μεγαλοχώρι της Λέσβου, απευθύνθηκαν σε ένα εργαστήριο στην Αθήνα για να δοκιμάσουν διάφορες τεχνικές χύτευσης. Κάπως έτσι γεννήθηκε η εταιρεία τους, η Koukos de lab. «Η επωνυμία της εταιρείας παραπέμπει στο βουνό Κούκος, στο οποίο είναι σκαρφαλωμένο το Μεγαλοχώρι, και είναι ακριβώς αυτό που δηλώνει το όνομά της, ένα εργαστήριο δημιουργικότητας, ιδεών και καινοτόμων, οικολογικών υλικών», υποστηρίζει ο Χρήστος.

dyo-ki-o-koukos2
To Lesvos Bench, κατασκευασμένο από κουκούτσι ελιάς, είναι μια νέα ανάγνωση πάνω στον παραδοσιακό νησιωτικό πάγκο που συναντά κανείς σε ξωκλήσια του νησιού.

Οι δύο φίλοι δήλωσαν συμμετοχή στη φετινή Design Biennale του Λονδίνου, η οποία είχε θέμα Design in the age of crisis. Η ιδέα τους έτυχε θερμής υποδοχής και τελικά επιλέχθηκαν ανάμεσα σε άλλους 500 σχεδιαστές για να παρουσιάσουν το Lesvos Bench. Το παγκάκι είναι διαθέσιμο σε δύο αποχρώσεις, μια ανοιχτή και μια πιο σκούρα, όπως και το βιο-απόβλητο από το οποίο κατασκευάζεται, ενώ μπορεί να σχεδιαστεί και εξ ολοκλήρου σε ξύλο. Τώρα επιθυμούν και οι ίδιοι να προχωρήσουν σε νέες ιδέες με το μικρότερο δυνατό αποτύπωμα