Search

Cloud Computing Μέρος 1: Ο κύκλος του υπολογισμού

Οι ελάχιστα σχετικοί με το internet και την τεχνολογία θα έχετε ακούσει τα τελευταία χρόνια τον όρο Cloud Computing. Ο όρος εισήχθη από πολλές εταιρίες λογισμικού και υλικού σχεδόν ταυτόχρονα και λίγο πολύ χρησιμοποιείται πλέον από όλες τις μεγάλες εταιρίες που δραστηριοποιούνται στο διαδίκτυο. Ενδεικτικά Google, Apple, Amazon, Microsoft, έχουν τα δικά τους Clouds ή υπολογιστικά νέφη. Μάλιστα το Cloud Computing έχει γίνει τόσο πολύ μοδάτο τα τελευταία χρόνια που άνθρωποι το βάζουν στα βιογραφικά τους χωρίς καν να ξέρουν τι ακριβώς σημαίνει. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι σημαίνει πολλά διαφορετικά πράγματα.

Η ιδέα πίσω από το Cloud δεν είναι καινούρια. Στην τεχνολογία των υπολογιστών υπάρχει η θεωρία ότι συνεχώς θα ζούμε ένα κύκλο μεταφοράς του υπολογισμού από ένα χαζό terminal που δε κάνει τίποτα, σε ένα προσωπικό υπολογιστή (PC) που θα μας καλύπτει κάθε ανάγκη και από κει πίσω στο αδύναμο terminal που θα είναι άχριστο από μόνο του. Όταν οι υπολογιστές άρχισαν να χρησιμοποιούνται για μεγάλα πειράματα ή εξομοιώσεις, πολλές δεκαετίες πίσω, ο κάθε υπολογιστής από μόνος του ήταν πολύ αδύνατος ώστε να φιλοξενήσει τέτοιους υπολογισμούς. Έτσι κάθε ερευνητική μονάδα, πανεπιστήμιο, εταιρία κλπ. είχε και από έναν ή περισσότερους servers που έκαναν την βρώμικη δουλειά, με όλα τα υπόλοιπα “χαζά” τερματικά να συνδέονται σε αυτούς. Λίγο αργότερα ήρθε η Microsoft με την χρήση του όρου Personal Computer (PC) που χρησιμοποιείται πλέον γενικά για τον υπολογιστή. Η ιδέα ήταν απλή. Ο κάθε υπολογιστής είχε πλέον παραπάνω δυνατότητες και η Microsoft παρείχε τα βασικά καλούδια για υπολογισμούς και ότι άλλο τραβούσε η όρεξη του χρήστη. Λίγο πολύ ένας Pentium την δεκαετία του 90 μπορούσε να τρέξει διάφορα προγράμματα παράλληλα, ενώ μπορούσε να ανταποκριθεί ακόμη και σε μεσαίου μεγέθους πειράματα και εξομειώσεις. Οι server προφανώς συνέχησαν να υπάρχουν αλλά πλέον δεν χρησιμοποιούνταν για απλές δουλειές, αλλά για πραγματικά σύνθετες.

Για να έρθουμε πριν μερικά χρόνια στην εμφάνιση του Grid πρώτα και του Cloud στην συνέχεια. Και στα δύο παραδείγματα υπολογισμού ο κοινός παρανομαστής είναι ότι οι υπολογισμοί δεν γίνονται στον υπολογιστή του χρήση, αλλά ούτε σε έναν μεγάλο server της εταιρίας ή του οργανισμού που εργάζεται. Στο Grid η ιδέα είναι να ενώσουμε με δίκτυο πολλούς servers από κυρίως πανεπιστήμια και ερευνητικούς οργανισμούς για να μπορούν οι ερευνητές να κάνουν πειράματα ακόμα μεγαλύτερης κλίμακας, μοιραζόμενοι όλοι μαζί τους πόρους που διαθέτουν. Το Cloud διαφέρει σε ένα βασικό πράγμα. Δεν χρειάζεται υπερυπολογιστές για να λειτουργήσει αλλά απλό “commodity hardware”, δηλαδή συνηθησμένους φτηνούς υπολογιστές. Η ποσότητα βέβαια αυτών των υπολογιστών είναι τόσο μεγάλη που είναι σαν να έχουμε πολλούς υπερυπολογιστές, με την διαφορά όμως να δείχνει μεγάλη στο κόστος καθώς άλλα είναι τα έξοδα συντήρησης, αναβάθμισης και αντικατάστασης ενός υπερυπολογιστή, και άλλα αυτά ενός PC.

Από κει και πέρα τα πράγματα γίνονται πιο απλά να τα καταλάβει κανείς. Από το να τρέχουμε απλές διεργασίες όπως λογιστικά φύλλα επεξεργασία κειμένου, παιχνίδια στο PC μας όπως τον παλιό καλό καιρό, πλέον ανοίγουμε τα έγγραφα μας στα google docs, το online Office της Microsoft, παίζουμε παιχνίδια online στο Facebook, και λίγο πολύ έχουμε έναν προσωπικό υπολογιστή που χωρίς την σύνδεση στο internet είναι ένα χαζοκούτι.