Search

Στα δίχτια της αμαρτίας… πανηγυρίζουμε

Για τα πανηγύρια το ανθρώπινο είδος. Λόγω …πολιτισμού, είδος …προς εξαφάνιση. «Πλησιάζει η στιγμή του πολέμου» λένε τα κανάλια (όχι τα δικά μας, τα ρώσικα), εμείς κάνουμε θερινές γιορτές, τα εδώ κανάλια ασχολούνται με τα οπίσθια της «χ» τσού-πρας, ενώ αλλού βομβαρδίζονται άμαχοι, αλλού αδειάζουν τις πρεσβείες και αλλού …γεννάν οι κότες. Χαμός γίνεται, μοναδικέ μου αναγνώστη, στον κόσμο και σ’ αυτή τη χώρα δεν τρέχει τίποτα. Μα, πώς να τρέξει; Αφού είπαμε, «οικονομία στο νερό». «Να προσέχουμε, για να έχουμε». Και λοιπές α-η-δί-ες… Μην με παρεξηγείς, δεν εγείρω αιρετικό λόγο εναντίον του όποιου συνθήματος, αλλά, βρε αδερφέ, ουσία δεν υπάρχει… Άντε, να το εξηγήσουμε… Οι πόλεμοι του μέλλοντος, λένε, θα γίνονται για το νερό, ενώ εδώ ο «πόλεμος» γίνεται από το νερό. Τι σου έλεγα για τις κρήνες της Μυτιλήνης; «Δεν δίνουμε του άγγελου νερό», γιατί …«κάνουμε οικονομία στο νερό» …και σωθήκαμε. Όμως, …αυτά είναι λεπτομέρειες. Από αλλού προέρχεται ο «πόλεμος». Από τους άχρηστους, τις Κασσάνδρες, και τους «εμπόρους» των Δικών μας Αγαθών. Κι από έμας, όμως, …μην ξεχνιώμαστε.

Για τα πανηγύρια έχει γίνει και το κλίμα. Ή μήπως «το καταντήσαμε έτσι» το κλίμα, πάλι εμείς οι αμαρτωλοί, φτου …να μην μας βασκάνω. Η αμαρτία, βεβαίως, παραπέμπει σε κάτι …θρησκευτικό, αλλά αυτό μάθαμε, αυτό μαρτυράμε. Για να βάζουμε τα πράγματα σε μία σειρά, αμαρτία σημαίνει λάθος. Αυτό εννοεί η Ελληνική Γλώσσα. Λάθος ανθρώπινο, κάτι που επιπόλαια σκεφτόμαστε, διαπράτουμε και …συνεχίζουμε, από άγνοια, αλαζονία, πάθος και απονιά, για τον εαυτό μας και τον πλησίον. Και για την Πατρίδα και για την ίδια τη Γη, …μην ξεχνιώμαστε, που είναι το «σπίτι» κάθε έμβιου οργανισμού …και το δανειζόμαστε από τους μελλοντικούς του κατοίκους. Εδώ κι αν είμαστε …αμαρτωλοί… Φταίνε οι επικυρίαρχοι του πλανήτη και τα …μεγάλα κουκούτσια, ε, χμμμμ, μυαλά, μόνον; Όχι. Όλοι μας είμαστε αυτοί που διασαλεύουμε το κλίμα, με τη συμπεριφορά μας την εγωιστική, την επίμονη άγνοιά μας και τον …ωχαδερφισμό μας. Πνίγεται η Κεντρική Ευρώπη στις πλημμύρες, ανομβρία στο Νότο. Καλά, τι περίμενες; Εδώ, όταν λέμε καλοκαίρι, αυτό εννοούμε. Αλλά, τι στο καλό μας πιάνει κι όταν βλέπουμε ασυννέφιαστο ουρανό για παραπάνω από δέκα δεκαπέντε μέρες, κατευθείαν στο μαράζι. «Δεν έχουμε νερά, θα διψάσουμε» και άλλες τέτοιες α-η-δί-ες… (επαναλαμβάνω). Λοιπόν, για να το ξεκαθαρίζουμε, επιτέλους: Νερά, υπάρχουν. Ειδικά για τη Μυτιλήνη. Ευλογημένος τόπος τα Ύδατα. Η ευλογία του Θεού, για ’μας τους …αμαρτωλούς. Μα, θα γινόταν τέτοια πόλη, αν δεν υπήρχαν τα Ύδατα; (ψάξε, ρώτα, μάθε) Η κακοδιαχείριση είναι που δημιουργεί την έλλειψη (αν και όποτε εμφανιστεί). Ας εξετάσουμε τι γίνεται με τα νερά του Δικτύου, αυτό το νερό, δηλαδή, που έχει την τύχη να απολαμβάνει η ευρύτερη περιοχή του πάλαι ποτέ Δήμου Μυτιλήνης. Κάποτε, στο κοντινό παρελθόν, τότε που το Δίκτυο Ύδρευσης ήταν απαρχαιωμένο, έγινε μια ερώτηση από παράγοντα της εδώ υπηρεσίας ύδρευσης προς τεχνικό ύδρευσης μιας πόλης της Θεσσαλίας (για την ιστορία …αποδυτηριάκιας μιλάει): ― «Εσείς, έχετε διαρροές νερού»;  …και ο Θεσσαλός, με …πένθιμο ύφος:  ― «Δυστυχώς, μέχρι και 14%»  …ο Μυτιληνιός, βγάζοντας ήχο σαμπρέλας που κλάταρε:  ― «Τότε, τί να πούμε κι εμείς που έχουμε 40% και βάλε…».

Από τότε μέχρι σήμερα έχει γίνει …κοσμογονία στο Δίκτυο, όχι μόνο στην πόλη, αλλά και σε πολλά χωριά. Αν χρειάζεται και άλλες βελτιώσεις, αλλαγές σωληνώσεων και εξαρτημάτων, έλεγχος και επανέλεγχος σε …ύποπτα σημεία; Όπωσδήποτε! Λέτε να φτάσουμε κι εμείς στον …πάτο του 14% κάποτε; Γιατί να μην μπορούμε; Αλλά, εδώ μωρ’ αδερφάκι μου, ακούω συμπολίτες μας να μου λένε πως τηλεφώνησαν για κάποια φανερή διαρροή και πέρασαν μέρες που το νερό τρέχει ακόμα… Δεν μπορεί, …παλιοψεύτες θα είναι… Χωρίς αστεία, όμως, η δουλειά που γίνεται από τα συνεργεία της δημοτικής επιχείρησης είναι θαυμαστή. Γίνεται μια επείγουσα αποκατάσταση τμήματος μέσα στη νύχτα και το άλλο πρωί στη γειτονιά το νερό έρχεται σαν να μη συνέβη τίποτα. Αλλά έχουμε και κανένα στραβό, πότε πότε. Τότε να μη διστάζεις, μοναδικέ μου αναγνώστη, το καλύτερο «παράπονο» είναι αυτό που …ξεφωνίζεται δια του Τύπου. Βεβαίως, ειδοποίηση στην υπηρεσία (σε όποια υπηρεσία), βεβαίως, …«τα παράπονα στο Δήμαρχο», αλλά νομίζω πως το έχεις πια καταλάβει, ότι η Δημοκρατία λειτουργεί καλύτερα με δημοσιοποιήσεις, αλλιώς …μπορεί να γίνεται «γαργάρα» η δουλειά και «αναμείνατε στο ακουστικό σας».

Δίχτια και Δίκτυα παντού. Έχουμε πιαστεί σαν τα ψάρια σε αυτό που άλλοι φρόντισαν «πρίν από ’μας για ’μας», να έχουμε «και του πουλιού το γάλα» στο σπίτι μας. Έχει τυλιχτεί ο πλανήτης με ένα …δίχτυ Δικτύων …για το καλό μας. Σωληνώσεις ύδρευσης, αποχέτευσης, αγωγοί μαύρου χρυσού, φυσικού αερίου, καλώδια ηλεκτρικά, τηλεφωνικά, …πολυζωνικά (για το ίντερνετ λέμε) …και βάλε, όλα …για την πάρτη μας. Απλώς, εμείς τα χρησιμοποιούμε, εμείς θα τα πληρώνουμε. Δυστυχώς, πολλά δίκτυα τα …χαρίζουμε σε εταιρείες, μαζί μ’ αυτά και το Αγαθό. Εσύ τι να κάνεις, μοναδικέ μου; Ε, ν’ αποφεύγεις τις …πολιτικές κακοτοπιές, αυτή είναι η μόνη μου συμβουλή περί τούτων. Για το νερό ΜΑΣ, τι να σε συμβουλέψω; Εσύ ξέρεις… αρκεί να το εφαρμόζεις κιόλας… Αν τη Γη τη δανειζόμαστε από τα παιδιά μας, το νερό, πάλι δυστυχώς, το καπηλευόμαστε και το σπαταλάμε. Όπως κατάλαβες, όταν έλεγα «α-η-δί-ες…» δεν αποτεινόμουν στους όποιους διαχειριστές του κοινωνικού αυτού αγαθού και τους συντάκτες της κάθε καμπάνιας, αλλά στην ανταπόκριση που θα έχει το όποιο χλιαρό μήνυμά τους σ’ εσένα και σ’ εμένα.

Γιορτές πολλές το καλοκαίρι. Καλές οι γιορτές, δε λέω… Αλλά, βρε παιδί μου, μια οι γκιουζλεμέδες, μια οι τραχανάδες, μια οι σαρδέλες (καλέ, πούν’ τες;), να και μουζικές, να και χοροί, δώσ’ του μετά κάτι μπανιαρίσματα για να φύγει η τσίκνα απ’ το πετσί μας, δώστου και τ’ απανωτά πλυντήρια …και να πώς ανεβαίνει η κατανάλωση του νερού (άσε να πω και μια κρυάδα, καύσωνα έχουμε). Κάθε τόπος έχει και κάποιο προϊόν σε περίοπτη θέση, λόγω τοπικής παραγωγής, ε, να μην …αντιγράφουμε κιόλας… Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω, είναι γιατί δεν κάνουμε και μια γιορτή νερού (καλά το κατάλαβες, μπουγελώματα θα παίζουμε) τώρα που έχουμε καύσωνες. Αφού είναι είδος σε επάρκεια, τι μας μποδίζει να την οργανώσουμε στη Μυτιλήνη; Δεν βλέπεις που η Προεδρία έκανε και Γιορτή Δημοκρατίας; Καλά, τι τους έπιασε… Γιορτή για είδος σε ανεπάρκεια; (κάτσε καλά, το παραδέχτηκε κι ο Πρόεδρος)! Σ’ αυτή τη χώρα όλα γίνονται, τελικά…

Τι θα πει «σ’ αυτή τη χώρα»; Στην Οικουμένη να λέμε καλύτερα… Τι νόμιζες; Μόνο εμείς είμαστε οι παλαβιάρηδες ή μόνο εμείς είμαστε οι κοιμισμένοι; Από πού ξεκίνησε το «φρούτο» της ιδιωτικοποίησης του νερού; Από πού αλλού; Από τη χώρα που βγαίνουν όλα τα «φρούτα»… ξέρεις εσύ… Μετά το πήρανε και στην Ευρώπη, κι όταν λέμε Ευρώπη …ξέρεις εσύ… εννοούμε Κομισιόν κ.λπ. …δεινοσοφιστές, με τις επιτροπές που απαρτίζονται κατά 70% από μέλη χρηματιστικών εταιρειών (επίσημο αυτό). Αυτοί λοιπόν, που αποφασίζουν πριν από ’μας… κ.λπ., αποφάσισαν ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχει κάτι κοινό, κοινωνικό, κοινοτικό και να μένει απούλητο, ειδικά στη Ελλάδα που …χρωστάει. Μα, εμείς χρωστάμε μόνον …της Μιχαλούς, αδέρφια… Δεν είναι δυνατόν να βγαίνει ο «χ» πρόεδρος πολυεθνικής …γαλατοπρόεδρος δηλαδή και να λέει ότι θα πρέπει σε όλο τον κόσμο το νερό πρέπει να είναι εμπόρευμα και όχι κοινωνικό αγαθό. Είπαμε, αδέρφια, τούτος ο τόπος έχει πολύ νερό, έχει όμως και πέτρες, μην το λησμονούμε… τα μπουγελώματα είναι μόνον για μεταξύ μας, με το άλλο είδος εν επαρκεία πρέπει να παίρνουμε τέτοιους τύπους στο κυνήγι. Και στο κάτω κάτω, τι στο καλό εξυγίανση της κατάστασης μπορεί να προέλθει από το ξεπούλημα κοινωνικών αγαθών;

Υπάρχουν κάτι «ύπνοι» μεταξύ μας… ούουου… Έμπαιναν μέσα λέει τα τρένα και γιαυτό τα πουλάνε. Έμπαιναν μέσα άλλοι πολλοί Οργανισμοί και γιαυτό τους πουλάνε. Η χώρα μας, λένε, χρωστάει, γιαυτό δημιουργήθηκε το ΤΑΙΠΕΔ, για …να την Ξεπουλήσει. (έτσι το καταλαβαίνω εγώ). Καλά, ρε λεβέντες, εσείς τι είσαστε; Της γούνας τους μανίκι; Ή σκοπεύετε ν’ αγοράσετε κι εσείς τίποτα; Και καλά, άντε και δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους οι υπάλληλοι και οι διοικήσεις (όπως λέτε εσείς οι εξυπνάκηδες) ας αναλάβει τη διαχείρηση μόνο ένας ιδιωτικός οργανισμός, «να μη μας καταστρέφουν την Οικονομία» τα τρένα, ολσούν και τα νερά. Αλλά το να πουληθεί και γη, να πουληθεί, πέρα από τις υπηρεσίες διαχείρησης και το νερό, το Αγαθό το ίδιο, ρε μορφονιοί; Ύστερα δεν θα έχουμε δικαίωμα ούτε να μιλάμε με το στόμα κατά τον ουρανό όταν βρέχει. Άσε τα πηγάδια και τις γεωτρήσεις… (τι είπες; τα δήλωσες; αμάν αμάν). Όλα δικά τους θα θεωρούνται. Τώρα μου λέτε ότι οι κρατικές και δημοτικές επιχειρήσεις που έχουν χρέη, πρέπει να πουληθούν σε ιδιώτες (άντε πάλιιιιι). Εντάξει, υποθετικά, ας πουληθούν για να ξελασπώσει η οικονομία (και καλά). Ξέρετε, ρε σαΐνια, τι σημαίνει πουλώ; Ξεπουλώ σημαίνει τώρα στη Ελλάδα! Ας πούμε ότι χρωστάει η Δημοτική Επιχείρηση τάδε. Την μεταβιβάζω στον ιδιώτη, αυτός αναλαμβάνει και την αποπληρωμή του χρέους της, δεν πληρώνει πεντάρα, αλλά Από Αύριο κιόλας διπλασιάζει τα τιμολόγια. Με αυτό το διπλασιασμό, αμέσως ξεπληρώνει (άμα θέλει αμέσως). Κονόμησε και οργανισμό και Αγαθό, μονοπωλιακά. Εμ, έτσι βρίσκω κι εγώ για ν’ αγοράσω… Και άμα λάχει, γιατί δεν ανεβάζει σταδιακά το  τιμολόγιό του ένας ΟΤΑ ή μία δημοτική επιχείρηση, εφόσον μπαίνει μέσα από τη διανομή του όποιου κοινωνικού αγαθού; Πράγμα φυσιολογικό, παρόλο το…ζόρι που θα τραβήξουμε (συνήγορος του διαβόλου). Ε, να μην πάρει και την ψυχή μας… Μήπως παρεμβαίνει κάπως και το …πολιτικό κόστος; Τώρα ξέρω, κυρία Βαρβάρα, σου έδωσα την ιδέα με τις πέτρες και θα θέλεις να με λιθοβολήσεις, αλλά εσύ δεν είσαι που κάνεις τρία μπάνια τη μέρα; Εσύ δεν πλένεις το αυτοκίνητο με το λάστιχο; Εσύ, όταν σου λέω κάνε οικονομία στο νερό, δεν ποτίζεις τον κήπο κάθε μέρα και μου λες «πλερώνω»; Τώρα μια κάποια …αυξησούλα, μεριμνώντας επίσης για τους μικρούς και έχοντες πρόβλημα καταναλωτές; Έτσι για να σώσουμε το νερό μας. Για το νερό μιλάω, το νερό το ίδιο. Πονηροί καιροί, πονηροί και αμαρτωλοί όσοι μπαίνουν σε …κανάλια των λύσεων που φαίνονται ανώδυνες και εκδικητικές, αλλά όποιος δεν το καταλαβαίνει τώρα, θα το καταλάβει όταν φεύγουν τα τάνκερ με τα νερά των Υδάτων από το Ντίπι κι εμείς θα πληρώνουμε διπλάσια για νερό …και με το δελτίο. Τότε όμως, εν τω Άδη, ουκ υπάρχει μετάνοια. Τώρα μου λες, διακοπές νερού, αλλά μην ξεχνάς, καλομαθημένη μου, ότι τα περισσότερα σπίτια και οι περισσότερες επιχειρήσεις στη Μυτιλήνη έχουν το «βαρέλι» στην ταράτσα κι έτσι, καλύτερα, υπολόγιζε ποιες ώρες υδροδοτούμαστε. Το ότι χρειάζεται το ζόρισμα στους υπεύθυνους της ΔΕΥΑ, ούτε συζήτηση… Το ότι χρειάζεται να γίνουμε συνειδητοί στην κατανάλωση, αναγκαίο. Το ότι πρέπει να ετοιμαζόμαστε για χειρότερα ζόρια, ε, αυτό να λέγεται. Αφού είμαστε κατά 86% «ύπνοι»…  Από πού το 86; Ο νοών νοείτω.

City Inspector