Search

Ο καφές είναι ένας, οι συνταγές πολλές

Δύσκολος καιρός για τη Γη, δύσκολος και για την ανθρωπότητα. Και για τη γη επίσης, που εδώ, στο δικό μας νησί, μένει απότιστη από τον ουρανό, ενώ το μαξούλι πλησιάζει και οι ελιές διψάνε. Παρόλη τη …φθινοπωρινή… ξηρασία όμως, η υγρασία περονιάζει ως το κόκκαλο. Αμίλητη η προχθεσινή μας βόλτα. Είναι και αυτό το «σκέψου ατομικά, δράσε συλλογικά», που σου έγραψα, μοναδικέ μου αναγνώστη, που συντέλεσε στη μουγκαμάρα. Τι νομίζεις ότι κάναμε; Βλακείες… Προσπαθούσε ο καθένας και η καθεμιά να βρει τις καλύτερες επιλογές που θα βαθμολογήσει στο ερωτηματολόγιο της Δημοτικής Αρχής. Τι στο καλό ΕπιΘεωρητές Πόλεως, της συγκεκριμένης μάλιστα και να μην μπορούμε να ρίξουμε το …απαύγασμα των ινσπέξιον μας πάνω σ’ ένα χαρτί; Είπαμε «να μην επηρεάζει ο ένας τον άλλον», αλλά το παρακάναμε. «Κάποιο λάθος βρίσκεται στη …συνταγή με αυτό το σκέψου ατομικά» είπε η Λιόστρα Τ., διακόπτοντας τη …μονοχνωτίλα του μπουλουκιού μας. «Από την άλλη, εσύ ο ίδιος Σ.Ι. έγραψες ότι θα ήτανε καλό να συμπληρωθεί τούτο το ερωτηματολόγιο στην παρέα, στην οικογένεια, στο καφενείο, …συλλογικά δηλαδή. Τώρα, τι; Άλλο θα σκεφτώ, ατομικά και άλλο θα συμπληρώσω, …συλλογικά; Μπερδεύομαι, είναι κι αυτή η …δρόσος (άλατις η κυρά δασκάλα), δεν πάμε να καθίσουμε κάπου, να τα πούμε πιο ήρεμα;» Κι έτσι, την αφήσαμε, μοναδικέ μου, με το Λιόστη της αγκαζέ, να διαλέξει το «μαγαζί με την καλύτερη αύρα» που θα μας φιλοξενούσε. Μισοί στον καναπέ και μισοί σε καθίσματα, βολευτήκαμε και πήραμε τους καφέδες μας. Μοναδική παραφωνία η φοιτήτρια Λιόστρα, που παράγγειλε χυμό. Κάτι ψέλλισε μια Λιόστρα, για την ωριμότητα ή το …συρμό της νέας γεννιάς και η μικρή πετάχτηκε με ενθουσιασμό. «Το βρήκα» (ρε τι σου είναι η φρεσκάδα πνεύματος που έχουν μερικά παιδιά… Πριν αναλύσει τίποτα, κατάλαβα ότι …πάλι θα μας βάλει τα γυαλιά η …ενθουσιώδης) «Κοιτάξτε τι πίνετε. Δεν σχολιάζω το είδος, αλλά τις …προτιμήσεις καθενός. Όλοι πίνετε διαφορετικό καφέ. Αυτό είναι: Όπως ο καθένας Πρέπει να εκφραστεί κατά την κρίση του στο Ερωτηματολόγιο, καλό θα ήτανε να Ερωτηθεί και …σύμφωνα με την ιδιοσυγκρασία του…» Αμάν… μας κούφανε η μικρή. Αλλά ίσως να έχει μεγάλο δίκιο…B

Αφήνω το μυαλό μου να τρέξει (αστραπιαία, εννοείται) στο τι κάνουμε με τον καφέ. Είναι ένα ρόφημα κι αυτό, και ίσως να είναι ΤΟ ρόφημα. Να μην πιάνει 90% στις παραγγελιές του κάθε καφενείου; …Και βάλε… Μόνο και μόνο τον λεγόμενο Ελληνικό Καφέ (γιατί και τούρκικο να τον πούμε πάλι …λεγόμενος θα είναι), αυτόν που κάθε λαός εδώ γύρω πάει να οικειοποιηθεί ως …εθνικό του (κάτι σαν τον Καραγκιόζη, δηλαδή), τον πίνουμε με τόσο πολλές συνταγές. Τον πίνουμε Βαρύ, Ελαφρό, Γλυκό, μέτριο, Ναι και Όχι, Σκέτο, Μερακλίδικο, Βραστό, Γλυκύβραστο, Βαρύγλυκο (και Κάτσε Καλά), χώρια οι προτιμήσεις για τις φουσκάλες (αχνιστό και στη μέση μέση κρύο). Αμάν… μας κούφανε ο Έλληνικός Λαός με τις καλομαθημένες του ιδιοσυγκρασιακές προτιμήσεις. Κι εσύ, τώρα, νέε μας και …ενθουσιώδη Άρχοντα, πας να …στριμώξεις αυτόν τον ιδιαίτερο Λαό σε ένα, ενός είδους Ερωτηματολόγιο. (Δεν είπαμε πως είναι κακό, ούτε το πως και τι ρωτάει, ούτε η πρωτοβουλία σου) Πιστεύω πως θα το συμπληρώσει ο κόσμος, σε αρκετό ποσοστό. Κι εγώ, κι εμείς θα το συμπληρώσουμε. Άλλο αυτό όμως…

Γυρίζουμε στη μικρή. Μας ανακοίνωσε (ως …ενθουσιώδης και οξύνους Λιόστρα) μερικά …φάουλ, που εντόπισε στο ενλόγω δελτίο. Να, ας πούμε για την αρίθμηση που είναι ελλειπής και θα δυσκολέψει στη συγκέντρωση των αποτελεσμάτων: Έχουμε τις βασικές ενότητες ερωτήσεων 1,2,3,4 και δεν αριθμούνται ή …γραμματίζονται οι επιμέρους της λίστας. Εντάξει ρε …γραμματιζούμενη, τόσο λεπτομέρεια πια; Κοίτα όμως τι λέει παρακάτω η μικρά: Πρώτη ερώτηση, «ποια θεωρείτε κρίσιμα προβλήματα του Δήμου μας» και μια επιμέρους (εδώ είναι που λείπει η αρίθμηση) που ρωτάει: «Ανάπτυξη επιχειρηματικότητας»… Τι δηλαδή, είναι κρίσιμο πρόβλημα του Δήμου η ανάπτυξη επιχειρηματικότητας; Σημειωτέον το ότι στη ίδια ενότητα τίθεται η ερώτηση αν είναι πρόβλημα η «Χαμηλή επιχειρηματικότητα». Εκεί, καλώς. Παραπάνω όμως;  Στην ίδια ενότητα: Έχουμε αρκετές επιμέρους ερωτήσεις, που εμφανίζονται ως …πολυερωτήσεις. Π.χ. «Βασικές υποδομές (δρόμοι, αγροτική οδοποιΐα, πεζοδρόμια, φωτισμός). Χα χα χα… Εδώ, τι απάντηση να δώσει ένας κάτοικος Χρυσομαλλούσας, που είναι δάσκαλος στον Παππάδο (π.χ.) για δρόμους, έχει μάνα που συνοδεύει το παιδάκι του στο νηπιαγωγείο (για τα πεζοδρόμια), μαζεύει κι ένα ελιοκτηματάκι του στη Μόρια (για την αγροτική οδοποιΐα)… άσε για το φωτισμό τώρα. Στην αμέσως μετά: Αν εστιαζόταν η ερώτηση στο …δάσκαλο του παραδείγματος για τη γειτονιά του και μόνο, στην ερώτηση «Βασικές υποδομές (ύδρευση, αποχέτευση, καθαριότητα)» είναι άλλο τι θα απαντήσει και άλλο αν πρέπει να συλλογιστεί την εσχατολίμνη μεταξύ Μαρίνας και Ναυτικού Ομίλου. Πολλά μας είπε, αλλά, άντε, ακόμα ένα: «Και αν», λέει η φοιτήτριά μας, «απαντήσω ότι ιεραρχώ με ανώτερο βαθμό 5, ως αναγκαία την εθελοντική υπηρεσία φροντίδας ηλικιωμένων, μήπως φέρομαι πολέμια της επαγγελματικής (από συμβασιούχες κυρίες με τα γνωστά …μπλοκάκια) και τι μου φταίνε οι εργαζόμενες να χάσουν τη δουλειά τους που θα γίνεται τζάμπα;»…

Ε, ρε προβλήματα που μας δημιουργεί η …λεπτολόγος μικρά… Νόμιζα ότι πήγε να μας ξελασπώσει, αλλά μας έβαλε βαθύτερα στο …περιδιαγραμμάτων… Ήρθε όμως και απόσωσε «Αυτά είναι για ’μας… Ο πολύς κόσμος, μετά την αναπάντεχη …έκπληξη, θα συμπληρώσει κατά την κρίση του, και καλά θα κάνει, ό,τι κάνει. Προτείνω να κάνουμε κι εμείς το ίδιο, χωρίς πολλά πολλά και καλά θα κάνουμε, ό,τι κι αν κάνουμε». Εντάξει, λοιπόν, και στο κάτω κάτω αρχή είναι… Μου βγαίνει έτσι κάτι σαν έμπνευση, μοναδικέ μου, να πούμε μια ιδέα στον αφρό… Αυτό το Ερωτηματολόγιο, Άρχοντές μου, θα έπρεπε να περιλαμβάνει την εν κατακλείδι ερώτηση: «Πιστεύετε ότι είναι χρήσιμο να εκδοθούν και άλλα ερωτηματολόγια;» Εδώ ο γράφων θα σας απαντήσω: ΝΑΙ, ΝΑΙ, ΝΑΙ!!! Και χωρίς να το ρωτήσετε, σας το προτείνω και με τη λύση για το κόστος: Ας είναι μέσα στο σάιτ του Δήμου. Τζάμπα πράμα, όμως με μεγάλη αξία και προαπαιτούμενο τη βαθειά ενασχόληση στην ποιότητα, ώστε να δίνεται κάτι πραγματικά ώριμο και λεπτομερές στον Δημότη. Καλός ο ενθουσιασμός, αλλά ας κρατήσουμε τις «πυροσβεστικές λύσεις» για τις πραγματικές φωτιές. Για την επικοινωνία και την προβολή του Δήμου, καλό θα είναι να μην δουλεύουμε σαν σε φαστ φουντ, αλλά σαν σε καφενείο. Αν με πιάνεις Άρχοντά μου στους συμβολισμούς που σου δίνω, αλλιώς και οι απαντήσεις των Δημοτών θα είναι «ψεκάστε σκουπίστε, τελειώσατε» και «χριτς, χρατς, κλικ», πρακτική που δεν οδηγεί σε ώριμα συμπεράσματα, αν ενδιαφέρεσαι πραγματικά και αν με καταλαβαίνεις, λέω…C

Πάνω που είχαμε ζεστάνει το κοκκαλάκι μας μέσα στο …καταφύγιο της βραδιάς κι απολαμβάναμε τον καφέ μας, κι ενώ υπέφωσκε η …ανησυχία «γιατί δεν ακούγεται η φωνή της Λιόστρας Ε.; Βρόντηξε ο …κεραυνός της. «Σας ακούω τόση ώρα, όμως τη δική μου λύση την εφάρμοσα εδώ και τώρα. Πριν λοιπόν …μουτζαλώσω το χαρτί μου με απαντήσεις του τύπου «1-9 και 1-5», παρόλο που μπήκα στον πειρασμό να απαντώ Ελαφρύς, Μέτριος, Ναι και Όχι (τι στο καλό; Μέσα στο μυαλό μου ψαρεύει η …ασυμπάθιστη;) έκανα το εξής: Εκεί που ζητάει να περιγράψουμε το μεγαλύτερο πρόβλημα του Δήμου μας, έγραψα κάτι κι όποιος θέλει ας το αντιγράψει». Όχι ότι είναι ασυμπάθιστη η φίλη μου, αλλά αυτή η φωνάρα της, μοναδικέ μου, …πιο καλά να μας τα δίνει γραπτώς… και δεν έχει άδικο στην πρότασή της. Τι έγραψε η …φωνακλού μας: «Άρχοντες ήρθαν και πέρασαν από αυτόν εδώ το Δήμο. Δεν ήταν Καλοί ή Κακοί, αλλά έκαναν καλές ή κακές επιλογές. Εντάξει, καλά κάνετε και μας ρωτάτε, πρέπει όμως να το καταλάβετε ότι σας λέμε Άρχοντες, αλλά δεν είσαστε οι Απόλυτοι. Έτσι: Αν δεν αναγνωρίσετε, σ’ εμένα και κάθε Δημότη, το δικαίωμα, επισήμως και θεσμοθετημένα, να έχω ενημέρωση και λόγο για το σχεδιασμό και υλοποίηση κάθε έργου ή υπηρεσίας που αφορά στη γειτονιά μου και την περιοχή μου, ερωτηματολόγια θα σας παραδίδω, αλλά θα είναι αναπάντητα και θα επαναλαμβάνω μόνον τούτο το μήνυμα. Αντε, γιατί αρκετά έχουμε πήξει στις αστοχίες, τις κακοτεχνίες και την …κουφαμάρα των …Αρχόντων». Αμάν… μας κούφανε και η …χαριτωμένη… Δεν έχει κι άδικο όμως… Η νέα Διαχείρηση ρωτάει, αλλά τα μόνιμα στελέχη λειτουργούν με πρακτικές της παλιάς. Τι να πρωτοδούμε; Τις ράμπες μπροστά στο Παλιό Λιμεναρχείο; Την εργο…καταστροφή στο άλσος Τσαμάκια; Το …υδροηλεκτρικό φράγμα στην Επάνω Σκάλα; Μην αναφέρουμε και το Αεροδρόμιο, γιατί έχει και μικρά παιδιά το …καταφύγιο. Είναι και τόσες επιΘεωρήσεις που έχουν …σημαδέψει το θυμικό της Λιόστρας Ε., είναι και το μόνιμο …σλόγκαν μας… για συμμετοχή του Δημότη σε έργα του Δήμου… κι έτσι, αν πρόκειται να αλλάξει κάτι, από την παρούσα Αρχή πρέπει να γίνει η προσπάθεια. Κατάλαβες, μοναδικέ μου, τι είναι οι γυναίκες τη σήμερον ημέρα; Κατάλαβες γιατί όταν κρούζομαι το γυρίζω στα κονιάκια; «Κοπελιά, κάν’ το διπλό».

City Inspector