Εσύ πότε θα γίνεις μάνα; Έτσι θα κάθεσαι τόσα χρόνια με τον Κώστα; Ένα παιδί πότε θα κάνεις; Τι σε «τι κόσμο θα φέρω ένα παιδί;» «εμείς σε κόσμο σε φέραμε; Έπαθες τίποτα;» Δουλειά; Τι δουλειά; Δε χρειάζεται ένα παιδί δεν χρειάζεται και πολλά, εμείς πως μεγαλώσαμε; Γερνάς. Σε λίγο δε θα χεις περιθώριο. Τα […]
Κοιτάτε εγώ ήμουν πάντα της κουλτούρας. Πάλεψα κάποια στιγμή χωρίς αντίκρισμα να είμαι και της διανόησης (αλλά χτυπήθηκα ανελέητα και δεν κατάφερα ποτέ να δείξω το πραγματικό μου μεγαλείο) (τι να πεις, συμφέροντα). Νόμιζα πως με ένα Μέγαρο, με ένα Σταύρος Νιάρχος, με έναν Λάνθιμο που και που θα ‘μουν καλυμμένη. Τι Ελύτης, τι Ρίτσος, […]
Αγαπητέ ανώνυμε-υπογράφοντα-υποστηρικτή της εξαίρεσης των παιδιών προσφύγων απ’ τις δομές εκπαίδευσης, θέλω να μιλήσω στη γλώσσα σου. Χαλάρωσε κι άκου: υπάρχει σχέδιο. Πρωτίστως να ξέρεις, παραμένεις στο σχολείο κυρίαρχος πληθυσμός! Η γλώσσα σου θα είναι επίσης κυρίαρχη. Το μικρό προσφυγόπουλο θα ποτιστεί με το μεγαλείο της. Σκέφτομαι λίγο μακριά τώρα αλλά είναι η μεσομακροπρόθεσμη επένδυση […]
Ώρα 07:55 φθινοπωρινή Έχεις σηκωθεί λίγο νωρίτερα, νωχελικά, αγαπησιάρικα με φιλιά κι αγκαλιές. Ως εκεί… Σηκώνονται και τα μικρά ζόμπι. Τα γλυκά μου….αχ. Για πρώτο καφέ δε συζητάμε. Ψιλοθυμάσαι όμως αυτούς τους τύπους στις αμερικάνικες σειρές που σηκώνονται πρωί, χαράματα, φρέσκοι και παίρνουν πρωινό στο μεγάλο τραπέζι, όλοι μαζί, φυσικό χυμό πορτοκάλι και πανκέικς και […]
Νόμιζα πως το μέτρο, τα όρια και τη λογική την είχαμε χάσει μόνο στα κοινωνικά δίκτυα. Εκεί που ο καθένας μας κρύβεται πίσω από την οθόνη του, πίσω από τις λέξεις. Λέγαμε, ξεσπαθώναμε όπου μας έκανε κέφι. Μίσος, έχθρα, απειλές, καουμποϊλίκια γενικά, μεγάλα. Χωρίς συνέπειες. Χωρίς να μας αγγίζει η κριτική χωρίς να μας απασχολεί […]
“Είναι όπως είσαι παντρεμένος/νη έχεις ψιλοβαλτώσει έχουν περάσει τα χρόνια, θυμάσαι την αρχή σου με τον άνθρωπο σου. Πόσο δέος ένιωθες για κεινον/η. Πόσο σπαρταρούσες στα χέρια του\της και πως έλιωνες όταν σου ψιθύριζε «σ’ αγαπώ». Μετά πέρασε ο καιρός, τον\την αγαπάς μα σου ‘χει σπάσει τα νεύρα, όσο να πεις. Έγινε βαρετός\τη, αλλοτριώθηκε, νιώθει […]
“Από τότε που βγήκε η δικαστική απόφαση στη Θεσσαλονίκη, για την επιβολή προστίμου σε γονείς, εξαιτίας της φασαρίας των τεσσάρων παιδιών τους, δε χορταίνω να μοιράζω κλήσεις. Πανούλη μας, αστεράκι μας γλυκό, με τις φωνούλες σου 11:30 τη νύχτα, που μόλις έχεις γυρίσει απ’ το απογευματινό σου παγωτάκι με τον παππούλη, πάρε τρακόσα ευρουλάκια, γιατί […]
“Δεν το είδα ποτέ. Μόνο η μητέρα μου το παρακολουθούσε και μου ‘λεγε πως της θυμίζει «εμάς»… Δε το είδα ποτέ, γιατί ζούσα ήδη εδώ και χρόνια το δικό μου. Το ζούσαμε όλοι μαζί. Ο Μι, ο Σίγμα, ο Ταφ, η Λάμδα, η Άλφα, ο Γάμα, ο Δέλτα. η Χι, η Πι. Κι όλοι όσοι […]
11 Σεπτεμβρίου 1980, 5 ετών και οκτώ μηνών: Μπλε ποδιά Τσεκλένης μεσάτη καταπληκτική γραμμή απολύτως στα μέτρα μου, δώρο νονάς, και πέδιλο κόκκινο, με ελαφρύ τετράγωνο τακούνι, το πασχαλινό το καλό(κιμονό ήθελα να βάλω αλλά δεν είχαμε στα μέτρα μου). Μοντελάκι. Από μαλλί η μανούλα είχε φτιάξει ένα σινιόν σίξτις. Τα τσιμπιδάκια με μπόδιζαν αλλά […]
Να εδώ by the pool, ζούμε εστέτ απολαύσεις τις τελευταίες μέρες του Αυγούστου. Ψάχνουμε τη σωστή κατεύθυνση του αέρα για να ανεμίζουν όμορφα τα μεταξωτά καφτάνια, καθόμαστε κάτω από τον απογευματινό ήλιο για καθρεπτίζουν τα γυαλιά μας, απλώνουμε πόδια να λάμπει το μαυρισμένο κορμί. Από κοσμήματα φοράμε οι γυναίκες μόνο τα chevalier μας, ταιριάζει τόσο […]
Βγάλε κι εσύ μια μπούρκα από την καταπιεσμένη μουσουλμάνα μπορείς! Ξετύλιξε της τη χιτζάμπ, σκίσε την νικάμπ, απάλλαξέ την από το τσαντόρ της, απελευθέρωσέ την επιτέλους. Αποκάλυψε το δικό της ψέμα μέσα από την αλήθεια των δικών σου ματιών. Μπορείς να επιβάλλεις τη δική σου κυριαρχία! Πάτα πάνω στο φανατισμό των άλλων, μην τον αφήσεις […]
Τίποτα δεν ήθελα να γράψω. Ντρεπόμουν. Να φωνάζω πάνω από τα αποκαΐδια τόσων ανθρώπων. Να φαίνομαι γραφική κι ανούσια την ώρα που πυροσβέστες, λιμενικοί, ψαράδες, καπετάνιοι, απλός κόσμος είναι εκεί και δίνει το είναι του. Αξία έχει να είσαι εκεί; Μόνο; Δεν έχει αξία να μιλήσεις; Έχει ίσως. Την ώρα της κρίσης ακούγονται καλύτερα οι […]